Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 264 —
LEMURIBUS SACRUM.
(Framhald).
Á meðan rann tunglið upp í há-austri;
dags-bjarminn var horfinn með öllu og Arcturus blikaði
við hafsbrúnina. Allt í einu lagði kuldagufu um hann
allan; hún var lik dauðans kulda. — Skyndilega hóf
hann upp augu sin; — stóð þá frammi fyrir honum
mannsleg mynd, — hún var kona; andlitið var
fag-urt, en náfölt, og svipurinn alvarlegur. Hún var klædd
í hvitt, með dökku bandi um sig miðja; sitt
hrafn-svarta hár hafði hún bundið upp með himinbláum
silkidregli, og fölnuð eyrarrós stóð haglega fram
úr barminum. Við þessa sjón fylltist sál hans
skelf-ingu; hann stóð upp skyndilega, en i því hann vildi
snarast burtu, var sú fagra, aðkomna, komin upp í
tröppurnar, tók i hönd hans og mælti svo: „Geir! þú
hefir yndi af skoðun náttúrunnar, fylg mér og sjá!"
(FramhaldiS sfSar).
SKEMMUÞJÓFURINN.
Séra Jón Brynjólfsson í Kálfholti skrifat5i Páli
sagnfræS-íngi Melsteö 10. VIII. 1882 bréf um Jónas Hallgrímsson, og
nokkrar gamanvfsur frá. skólaárum þeirra fylgdu meS á
sér-stöku blaSi, smáörk. Á eftir vlsunum bætir hann viS: „Ég vissi
líka, að til var eftir hann skáldsaga, sem hét S k e m m
u-þjófurinn. Hún byrjatii svona:
Stjarnan var rúmlega komin í hádegisstað^
þegar herra administrator Álfur Snjólfsson á
Nóa-túnum fór að hátta. Guðrún, kona hans, var þá líka
búin að rekja af og fór ofan að loka bæinn. Hún
sér að stóra skemman á hlaðinu stendur opin.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
