Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 272 —
loftinu, hvað aumingjalega skringilegur ég hefði
verið í rómnum, og fór það eins og stundum ber
við, að hugur minn komst í aðra stefnu og hló ég
þá dátt að sjálfum mér. „Þetta var það skrýtnasta
sem ég hefi nýlega heyrt", sagði systir mín;
„bless-aður vertu, segðu það aftur í sama róm og áðan;
reyndu nú til!" Ég færðist undan fyrst í stað; en
það fór eins og vant var, þegar Hildur var annars
vegar, mér var ekki hægt að synja henni lengi um
það, sem hún bað um; ég varð þá að fara að herma
eftir sjálfum mér, og þó það tækist ekki sem bezt,
varð okkur það samt báðum nægilegasta hlátursefni.
Hún var þá svo blíð og hló að mér svo dátt og
græskulaust, að mér kom ekki til hugar að fyrtast við
það minnsta grand. Þegar við stóðum upp, sagði hún
og var nokkuð alvarlegri: „Ef þú vilt, skal ég aldrei
kalla þig litla frænda meir; þú munt líka bráðum
vaxa, ef þú lifir, og þegar þú ert orðinn stór, mun
ég verða að venja mig af því, hvort sem ég vil eða
ekki". Ég varð einhvern veginn undarlegur, þegar
talið snérist svona við; mér fannst nú lítið til þessa
loforðs, og vissi ekki vel, hverju ég átti að svara.
„Kallaðu mig hvað sem þú vilt", sagði ég þá heldur
lágt, „ég skal kalla þig systur mína samt", — og
sona klifruðum við upp á skeiðina. Ég var að hugsa
hitt og þetta, og tók lítið eftir veginum, hann
var ekki heldur mjög voðalegur; við fundum á
ein-um stað klettaskoru, og komumst þar upp, án þess
okkur vildi nokkurt slys til; en svo var hún þröng,
að við urðum sumstaðar að renna okkur á rönd, og
sáum við glöggt, að hún varð ekki farin aftur, ef við
fengjum nokkuð í pokana.
Ég vonast til, að sumir af lesendum mínum muni
til sín, þegar þeir hafa í fyrsta sinni fundið svo
mikil grös, að þeir væru vissir um að geta tekið þar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
