Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 280 —
seint: „Þá gætirðu sezt að á Sléttunni, þangað til
þú ert orðinn nógu stór til að geta gengið heim
aftur og vaðið árnar á leiðinni". Þetta svar sárnaði
mér, eins og von var til, og ætlaði ég mér að borga
það með einhverjum meinyrðum; en í sama bili
heyrðum við voðalegan dynk, rétt fyrir ofan okkur,
og síðan hvern af öðrum, svo fjallið skalf og titraði.
„Guð varðveiti mig!", sagði systir mín; „varaðu þig,
blessaður! það er grjóthrun". Ég rauk á fætur og
ætlaði, held ég, að flýja, en þegar mér varð litið
upp, fleygði ég mér í fangið á henni, og sagði með
öndina í hálsinum: „Ég er hræddur við steininn,
systir góð!" í þessu vetfangi flaug stóreflis-bjarg
fram hjá okkur; það hófst í háa loft og hjó upp
torfur úr rindanum, þar sem við stóðum, og fyr en
augað eygði, var það horfið fram af skeiðinni, en
dynkirnir ukust nú um allan helming og gráblár
reykur og eldlykt gusu upp. „Tarna er óttalegur
skruðningur", sagði systir mín og hélt fast utan um
mig; en þó ég raunar væri hræddur, sá ég samt, að
steinninn var floginn fram hjá, og fór mér þá að
sýnast ráðlegast að bera mig karlmannlega.
„Heyr-ist þér það?" sagði ég, „en þér er samt óhætt að
sleppa, því þær eru allar í skeiðinni fyrir neðan
okkur; — þú varst býsna hrædd". í því ég sagði þetta,
snéri ég mér undan um leið, til þess að þurka af mér
svitann og lofa guð í hálfum hljóðum; því ég sá
glöggt, að við höfðum verið í lífshættu. „Þarna ertu
kominn l", sagði systir mín, og vissi ekki, hvort hún
átti að fyrtast eða hlæja; „hleypur fyrst í fangið á
mér af hræðslu, og segir svo ég skuli vera óhrædd
og mér sé óhætt að sleppa, þegar hættan er um
lið-in". Ég lét eins og ég heyrði ekki þetta, en bar mig
að snúa talinu við. „Veiztu þá af hverju grjóthrunið
kemur?" sagði ég, og var býsna spekirigslegur; „það
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
