Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 294 —
kom maður ríðandi, og þekktum við bráðum, að það
var presturinn. Hann heilsaði okkur vinsamlega, og
sagðist vera kominn að finna okkur. Við hættum þá
að grafa, og settumst við allir niður, sunnan undir
hólnum. „Ég vissi ég myndi hitta ykkur að þessu
verki", sagði presturinn, „og er nú kominn til þess
að biðja ykkur að hætta því; ætlið þið munið låta
það að orðum mínum?" Sigurður varð fyrri til
svars; hann var líka eldri: „Ég veit ekki, prestur
góður!" sagði hann, dálítið kimilega; „það held ég
samt varla, nema ef þér gjörið svo vel að segja
okkur, hvers vegna þér beiðizt þess". „Það geri ég
þess vegna", sagði presturinn, „að ég veit vist, að
ykkur er til einskis að rjúfa hauginn; þið finnið
ekkert í honum, þvi haugurinn er rændur áður".
Þetta þótti okkur kynleg saga. „Hvernig farið þér
að vita það?" sagði bróðir minn; „það verðið þér
að segja". Prestur svaraði því ekki, en spurði aftur
á móti: „Hvernig haldið þið ég hafi vitað, hvað þið
voruð að hafast að? Enginn hefir farið á milli siðan
i gær, og getað sagt mér frá því". Þetta áttum við
bágt með að skilja, því við vissum, að presturinn
sagði satt; við gegndum honum engu. „Mig dreymir
stundum", sagði hann þá; „í nótt til að mynda
dreymdi mig mann; ég ])arf ekki að lýsa honum
fyrir ykkur, þvi ég ætla hvorugan ykkar að hræða;
en útlit hans bar allt saman með sér, að hann var
kominn þaðan, sem enginn hverfur aftur til vakandi
manna; hann gekk að rúminu, þar sem ég lá, og
kvað þessa visu:
Heygður var eg i haugi,
hægir mundu draugi
draumar um dimma grímu
og dags-höfginn þungi.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
