Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 312 —
inn játaði að hafa kippt henni frá reiðveri Gísla, en
tekið ekki eftir öðru en að það væri sín, — því
sjálf-ur hafði Vigfús líka skjóðu í ferðinni. — Ura þessi
misgrip hef eg nú ekki margt að segja, hvorki til né
frá; ekki vóru þau samt ómöguleg; en sögusögn hans
sjálfs mun varla, þó sönn væri, verða álitin gild
sönn-un til afsökunar. Látum því vera, að tiltæki
Vigfús-ar beri með sér töluvert af þeim obiektive
auðkenn-um, sem útheimtast til að koma á það hnupls-nafni.
— Aðgæzluvert er samt, hvað ó-þjófslega maðurinn
bar sig að. Af eiðfestum framburði vitnanna er það
Ijóst, að skjóðan var tekin af honum þar sem hann
var að ganga með hana um plássið í Keflavík. Hver
skyldi nú segja, að maður, sem fór með ófrjálsan
hlut, myndi bera hann til sýnis á almannafæri, en
ekki reyna til að leyna fólanum ellegar þá að hlaupa
eða laumast burt með góðu móti? Ekkert af þessu
sýnist samt Vigfús að hafa svo mikið sem hugsað til.
Mér virðist því auðsætt, að sá ákærði, Vigfús,
ann-aðhvort ekki hafi vitað, að hann fór með ófrjálsan
hlut, eða þá verið svo vitfirrtur, að hann áleit ßér
óþarfa að leggja leynd á annars manns eign, sem
hann hafði tekið að heimildarlausu, og gildir þá einu,.
hvort heldur var, því það seinna gåt ekki skeð, nema
því að eins, að hann ekki hefði borið skynbragð á, að
verkið var óleyfilegt. Fyrir þessu seinasta tala líka
einmitt, að mér virðist, aðrar málsins
kringumstæð-ur. Eg sé nefnilega ekki betur en að subjektiv
sak-felli þess ákærða, Vigfúsar — sem þjófs — sé
býsna-vafasamt. Eftir allra vitnanna framburði var hann
töluvert drukkinn. Kaupmaður Sandholt segir, að
áð-ur en hann fór frá sér úr búðinni, hafi sér sýnzt, að
hann varla gæti hangið uppi; hefur þó varla staupið,
sem hann þar drakk, verið þá búið að fullsvífa á hann.
Skömmu eftir þetta var það nú, sem Gísli tók skjóðu
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
