Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 298 —
„Følgemændene", Gunnar Hallgrímsson, fylgdarmaður hans á
allri ferðinni, og Páll Eyjólfsson, sem þá átti heima í
Skógar-koti og var fylgdarmaður hans þennan dag; síðar gullsmiður í
Reykjavik. Sbr. Dvöl, 6. ár, bls. 7—8. — 8.-9. 1., „Prospekt af
Skjaldbreið"; það mun vera sú mynd, á sérstöku blaði, sem var
í eigu Joh. Steenstrups prófessors og hér er minnkuð eftirmynd
af. — 19. 1., „Baldjökull" (þ. e. Balljökull); eftir uppdrætti
Bjarnar Gunnlaugssonar heitir sá hluti Langjökuls, sem
næst-ur er Kaldadal, Geitlandsjökull (sbr. bls. 153), en Balljökull
norðaustar. — Bls. 153, 7. 1., „3 Gaarde" o. s. frv.; sbr. einnig
bls. 156. Þetta eru að eins munnmæli. Sbr. bls. 154 og einkum
Kr. Kålund, Isl. Beskr., I., 326—27. E. fr. Árb. Fornlf. 1888—
92, 76 og 82, og 1893, 76—77. Engar líkur eru til þess né íiein
gömul skrif fyrir því, að nokkur eldgos hafi orðið eða hraun
brunnið á þessum slóðum síðan land byggðist. Sbr. e. fr. ísl.
þjóðs. og æfint., I., 662 (sbr. II., 112—13). — Geitlendingar
eignuðust Reykholt og hafa flutt byggð sína þangað (Þórður í
Reykholti var sonur Sölva í Geitlandi); en af því munu
munn-mælin sprottin. En ýmsar aðrar ástæður en hraunrennsli munu
hafa valdið eyðingu Geitlands. — Bls. 154, 2. 1., „Ligstene"; til
eru legsteinar frá Húsafelli frá 17. og 18. öld, og á fyrri hluta
19. aldar gerðu þeir feðgar á Húsafelli, Jakob Snorrason og
Þorsteinn Jakobsson, mjög marga og fallega legsteina, sem eru
um allar nálægar sveitir; sbr. bls. 174. — 11. 1., „Hr. Þ.
Jakobsson", þ. e. Þorsteinn, bóndi á Húsafelli. — 11.—12. 1., „Det gamle
Reykholt" o. s. frv., sjá aths. við bls. 153. — 8. 1. a. n., „Tungan
litla"; um hana sjá einnig bls. 174—176; e. fr. Kål., Isl. Beskr.,
I., 337—38, og Árb. Fornlf. 1893, 75—6, og 1909, 43—46. Um
gripi, sem Jónas sendi Finni Magnússyni frá Tungunni litlu,
sjá II. b., bls. 133—34, m. aths. — Bls. 156, 11. 1., „Den fcredje"
o. s. frv., sbr. aths. við bls. 153. — 15.—16. 1., „sit Leje i
Skoila-dalen", sbr. Landnb. (útg. 1925), bls. 43. — Melrakkadalur er
nú hærri en hraunið, en það hefir sennilega sigið. — 18. 1.,
„Barnafoss" o. s. frv., sjá ísl. þjóðs. og æfint., II., 102. — 20.—
21. 1.; um Surtshelli og Víðgelmi (ehr. Víðgeimur) sjá Skírni
1910, 330—51, og Ferðabók Þorv. Thor., IV., 77—78. — 2. i. a.
n., „dyde", les „dybe". — Bls. 157, 4. 1., „Præsterne paa
Gils-bakki" o. s. frv., b- e. séra Hjörtur Jonsson og séra Jón, :;onur
hans. Eftir þá eru ekki til neinar sóknalýsingar. — 7. L, „Det
antikvariske" o. s. frv., sjá bls. 176. — 16. 1., „Præsterne her"
o. s. frv., þ. e. séra Jónas Jonsson og séra Jónas, sonur hans.
Sóknarlýsingin er dagsett 2. Febr. 1842 og undirrituð af séra
Jónasi eldra. Hún er i nr. 19 í abr. í hrs. Bmf. i Lbs. — 19. !.,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
