Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— VIII —
ið eftir að Jónas fæddist, fluttu foreldrar hans að
Steinsstöð-um, nokkru utar í Öxnadalnum og hins vegar árinnar, beint á
móti Bakka, en þar var annexíukirkjan, sem séra Hallgrímur
mun hafa þjónað. Séra Jón Konráðsson á Mælifelli segir um
séra Hallgi’ím, að hann hafi verið snotur maður að áliti,
sæmi-lega gáfaður og söngmaður góður. Sighvatur Borgfirðingur
álítur, að hann muni hafa verið drykkfelldur, og virðist helzt
ráða það af vísu, sem Bólu-Hjálmar á að hafa kveðið, er hann
hafði mætt þeim hjónum einhvei’n tíma á kaupstaðarferð í
vondu veðri, en ekki er mikið mark takandi á bví, bó að sézt
hafi á honum í eitt skipti, er svo stóð á. Brennivín var bá að
vísu drukkið nokkuð almennt hér á landi, en engin vissa er
fyrir því, að séra Hallgrímur hafi verið nokkur óhófsmaður í
nautn þess, og hér verður gengið fram hjá öllum getum um
það af því, sem fram hafi komið, því að aðrar orsakir hafa
allt eins vel getað legið til alls bess.
Þeir feðgar, séra Þorsteinn og séra Hallgrímur, urðu
báð-ir skammlífir; séra Þorsteinn náði ekki fertugsaldri og séra
Hallgrímur varð að eins rúmlega fertugur, dó af hrapallegu
slysi sumarið 1816. Segir séra Pétui’ Guðmundsson svo frá
þeim atburði í Annál nítjándu aldar (I., 216) : „4. Agúst, sem
var sunnudagur, messaði Hallgrímur Þorsteinsson
aðstoðar-prestur að Bakka í Öxnadal. Eftir messu réðst hann um við
Jónas bónda á Hrauni að fara með sonum hans, Jóni og Olafi,
er báðir voru nálægt tvítugsaldri, til silungsveiðar í
Hrauns-vatni. Vatn það er þar uppi í fjalli. Fór prestur þá frá Bakka
að Hrauni með Jónasi og þaðan með þeim bræðrum upp að
vatninu. Net var við vatnið og bátkæna. Prestur fór í bátinn og
ætlaði að leggja út netið. Jón stóð eftir og hélt í landtogið, en
Olafur reri fram kænunni og varð hún of örskreið. En er
net-ið þraut, stóð prestrn- upp, og hvolfdi við það kænunni, og
féllu þeir báðir, prestur og Ólafur, í vatnið. Prestur sökk, en
Ólafur flaut. Jón stóð á landi og sá slysið; óð hann bá út í
vatnið fram með netinu upp í axlir og gat náð í bróður sinn
og dregið hann á land. Síðan dró hann upp netið, og kom
prestur þá upp með djúptoginu, er flækzt hafði um hann.
Virt-ist beim bræðrum hann vera dáinn og lögðu hann til, án þess
að hafa tilraunir nokkrar honum til endurlífgunar, bví að þá
skorti ráðdeild og kunnáttu til þess. Fóru þeir síðan heim og
sögðu tíðindin. Líkið var tafarlaust sótt, flutt að Hrauni og
þaðan búið til greftrunar".
Þau Hallgrímur prestur og Rannveig höfðu eignazt 4.
barn-ið, Önnu Margréti, veturinn áður en hann dó. Hét hún eftir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>