Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— XLIII —
Jónas er talinn í röðinni í skólanuni á Bessastöðum. Veturinn
1823—24 var hann 7. af 17 í neðri bekk, 1824—25 8. af 18 i
sama bekk og 1825—26 3. af 18; 1826—27 19. af 21 i efri bekk,
1827—28 11. af 20 og 1828—29, þennan vetur, sem hann á við
í bréfinu, 15. af 24. Magnús Eiriksson var efstur, Konráð
ann-ar, Gisli ísleifsson var 5., Jón Hjaltalín 10., Skapti Timoteus
var 13., Þorsteinn Jonsson frá Auðkúlu 17., o. s. frv. — En
Jónas hafði til uppbótar á þessari óheppni hlotið þá ánægju á
skólahátíðinni, fæðingarhátíð kongsins, 1. Febrúar, að verða
sæmdur sérstökum verðlaunum fyrir iðni. Sbr. enn fremur
fylgi-skjal 11. — Jónasi fannst, að hann ætti raunar ekki slík
verð-laun skilið. — „Hann hafði mikið orð á sér fyrir gáfur, en ekki
var hann mjög iðinn við námsgreinarnar", segir Hannes
Hafstein um hann, ef til vill eftir burtfararvottorði Jónasar i
ævi-sögu hans,*) en i vottorðinu er það þó tekið fram, að síðustu
skólaárin tvö hafi Jónas lagt mjög mikla stund á nám sitt.
Það er sorglegt tjón og óbætanlegt, að öll bréf Jónasar til
Tómasar Sæmundssonar, nema bessi 2 skólabréf, skuli hafa
verið eyðilögð. Þeir varðveittu sjálfir hvor annars bréf og
Kon-ráð Tómasar að Jónasi látnum, og sömuleiðis frú Sigríður, ekkja
Tómasar, bréf Jónasar, en síðar hafa þau komizt í ómildari
hendur.
í Mai-lok var lokið burtfararprófi og skólaveran á enda.
Prófið leysti Jónas af hendi þannig, að hann hlaut
ágætiseink-unn í sumum námsgreinum, háa fyrstu einkunn i öðrum og
fyrstu einkunn í hinum, sbr. burfararvottorð lektors, dags. 10.
Júní 1829, fylgiskjal 1. Prófræðuna flutti hann 30. Mai, og er
hún til, sjá II. b., bls. 204—11. Hún er um það, að mennirnir
skuli eklci elska heiminn, og er að öllu leyti snilldarvel samin.
Margt er þar ágætlega sagt, en hér skal bent á tvennt, sem sýnir,
ef til vill, ekki síður en annað í ræðunni, hans innri mann og það,
sem honum bjó innst í brjósti. Hann segir: „Næst umgengninni
við guð og ánægjunni yfir afloknu skylduverki mun engin
(gleði) svo hrein, engin, sem líkist eins himinsins sælu, og gleðin
af umgengninni við dyggðuga vini". Og enn fremur kemst hann
svo að orði á öðrum stað í ræðunni: „Þegar–-hjarta
þitt kvelst af einhverri hulinni sorg, sem þú verður að dylja
fyrir heiminum, — þegar þú þannig yfirgefinn hlýtur einmana
að ganga þungan gang í lifsins eyðimörku, — hvar er þá, ó
fararpróf var halditS seinast í MalmánuSi, og skóla sagt upp
31. Mai".
*) LjóíSmæli, 2. útg., bls. XIII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
