Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— XLVII —
og tafði hvergi fyr en ég kom að bænum, sem var móts við
kirkjuna. Hér fann ég engan heima og hafði því ekki önnur ráð
en fara að éta rófur úr kálgarðinum, — nei, ég trúi það væri
kartöflugras, en var annað veifið ætíð að berja í þilið, og fór
seinast inn í baðstofu og fann þar móður þina, sem mér þó
sýndist svo ungleg, að ég hugsaði hálft um hálft, bað væri
systir þín. Hún fór strax að leita upp húsbóndann, og sleppti
hann mér ekki lengra um kvöldið. Hann var, eins og þú sagðir,
ofboð skrítinn dóni, en getur líka kallazt mikið laglegur
bónda-maður og vel að sér, — það kemur að sönnu upp á eitt •—, og
systir þín er afbragðs-falleg, dálítil kona, sem ég hefði ósköp
vel getað átt, ef hún hefði verið ógift.–-Litla systir
þin verður lika dáindis eiguleg gauð, og bróðir þinn er ekki
ósélegur rústi". — í bréfinu til föður síns segir Tómas m. a.,
að hann hafi komið kl. 5 að Steinsstöðum og ekki fengið að
fara lengra þann dag. „Daginn eftir léði hann (þ. e. Tómas á
Steinsstöðum) mér ólmasta hest, sem ég hefi komið á bak, og
hreint ætlaði að drepa mig í þreytu, — og fylgdi mér sjálfur
yfir i Eyjafjörðinn, að Akureyrarkaupstað. Við höfðum að
sönnu marga útúrdúra um daginn, bví hann vildi sýna mér
al-staðar plássið, tar sem fallegt var, og koma að beztu
bæjun-um". — ,,Við töluðum dálitið um þig", segir hann enn fremur
í bréfinu til Jónasar, „og sagðist hann vilja vera með, ef hinir
frændur bínir legðu sinn skerf. En ég sagði, að einhver yrði
þá að taka sig fram um það, því ekki þyrfti hann að búast við,
þú gjörðir það. Honum væri ei vorkunn að setja jörð í pant til
að skaffa þér credit, og til þess honum ekki yxi það mjög í
augu[m], sagði ég, að hundrað rd., þó það að sönnu ekki væri
neitt, væru þó skárra í versta tilfelli en ekkert. Hvað hann
gjörir, veit ég ei, en ég gaf honum með fleiru öðru að skilja,
að það væri vegurinn til að koma honum Hallgrími létt á
fram-færi, þegar hann var að vandræðast um, hvað mikið kostaði
að gefa með honum í skólann".
Tómas Sæmundsson þurfti að bíða nokkra daga eftir
burt-ferð skips frá Akureyri og brá sér norður að Grenjaðarstað.
í bakaleið kom hann, að Garði í Aðaldal til Þórðar sýslumanns
Björnssonar og stóð þar við stundarkorn. Viðstaðan var bó
nægilega löng til að ráða örlögum í ævi hans. Hann skrifar
Jónasi um það, sem fyrir hann kom, en trúir þó ekki bréfinu
fyllilega fyrir leyndarmáli sínu: „Annars sá ég einhvern tíma
í þessari norðurferð stúlku, sem mér leizt reglulega vel á, og
er það sú fyrsta af ógiftum, sem ég hefði viljað eiga af öllum,
sem ég hefi séð, bæði hér og heima", o. s. frv. Það var dóttir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
