Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— LXXII —
lestrar. Því miður kennir þar nokkurrar sérvizku í meðferð hinna
útlendu nafna og rithætti þeirra, — þótt menn kunni að geta
sætt sig við þann rithátt á íslenzkunni, sem þar er, eins og á
Fjölni, •— en um hvorugt er þetta Jónasi að kenna. Niðurskipun
efnisins er helzt á þjóðfræðislegum eða málfræðislegum
grund-velli, og hefði átt betur við að byggja hana á öðru (sbr. Bréf
T. Sæm., bls. 189—90).
Enn er eins að geta um Bókmenntafélagið, Hafnardeildina,
og Jónas á þessu ári. A ársfundinum 30. Marz stakk Skapti,
frændi hans, upp á því, „að það sé kjörin nefnd manna til að
íhuga, hverjar bækur Islandi mundi nytsamastar og mest
ósk-andi". Á fundinum 19. n. m. var þessi uppástunga samþykkt og
nefndin valin, Jónas, Kristján Kristjánsson, Finnur Magnússon,
Konráð og Magnús Eiríksson.*) Skapti var ekki lengur í
hópn-um. Hann drukknaði 9. s. m. Hann hafði verið hylltur fyrir
til-lögu sína og fleiri nytsamar tillögur á ársfundinum með því, að
hann var kjörinn varaforseti, þótt hann væri bá nýgenginn í
:cé-lagið — á næsta fundi áður (27. Nóv. 1835). Nú var hann
horf-inn úr hópnum, og varð þess getið þegar s. á. í Skírni (bls. 78),
og jafnframt birt bar tvö minningarljóð um hann. — I næsta
Skírni, 1837, eru fögur minningarorð um hann í ræðu forseta
á ársfundi það ár, bls. 101; hann hrósar Skapta á margar lundir
og segir að lokum: „Það er ei að undra, bótt öllum, er bera
innilega rækt til fósturjarðar sinnar, þætti sér nærri höggvið,
þegar þessi maður lézt." **) — Þeir voru nú farnir 4 á fám
ár-um, stórgáfaðir snillingar í hópi ungra stúdenta: Lárus,
Bald-vin, Torfi Eggertz og Skapti. — Jónas var einn, er fann sér
nærri höggvið, sem von var, og honum var það manna ljósast,
hvílíkt stórtjón þjóðin hafði nú beðið í láti allra þessara manna.
Hann settist niður og rakti harmatölur: Saknaðar-ljóð (I. b.,
bls. 45—48). Gamalt hjartasár, sem hann bar í brjósti frá
barns-aldri sinum, ýfðist nú upp: Föðurmissirinn. Langur tími og
*) Sbr. Minningarrit Bmf. 1867, bls. 45.
**) Sbr. einnig ummæli séra Tómasar I bréfi hans til Konrá’ðs
1. Ág. (Bréf T. Sæm, bls. 177—78). Einna fullkomnust og
áreiö-anlegust frásögn um drukknun Skapta er í dagbók F. C.
Peter-sens, Garð-prófasts, rituö 11. og 15. s. m., en óþarft er að skýra
hér nánar frá því slysi. Þeir Jónas og KonráS voru með Skapta
mjög skömmu áöur en hann först, síSastir allra Islenzkra manna,
og hefir hitS sviplega fráfall hans fengið því meira á þá.
GarS-prófastur keinst m. a. svo a’Ö oröi um Skapta og fråfall hans:
„Denne Tildragelse har dybt bevæget mig. Han var maaske den
dygtigste Islænder, her har ligget i min Tid. — Han var agtet og
^fholdt af os alle". — Eftir uppskrift drs. Sigfüsar Blöndals.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
