Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— LXXVI—
og hvert orð vera svo valið í (ritdóminum), að ekki komist til
betra". Mun mega gera ráð fyrir, að ritdómurinn hafi aflað
Jónasi vinsemdar og virðingar nokkurra, en hinir voru þó miklu
fleiri á þeim tímum, sem hann hafði ýmist engin áhrif á eða
gerði sér óvinveitta, og skal ekki farið út í það mál hér. —
Sig-urður tók sjálfur engum sönsum, nema, ef til vill, að því leyti,
að hann setti saman „andsvar til Fjölnis" í óbundnu máli, og
gat þó ekki á sér setið, heldur rimaði einnig „heilræði til
Fjöln-irs", og lét prenta þær vísur í „Smámunum" sinum, tveim árum
siðar, og þá sömuleiðis braginn frá 1835. „Andsvarið" var ekki
prentað.*) Hann hætti ekki heldur að yrkja rimur, þótt nú (1837)
væri þær orðnar 20; kvaðst búast við, að bæta enn miklu við,
ef aldur leyfði, enda kvað hann tvennar eða þrennar næsta ár,
og á árunum 1840—43 aðrar þrennar, og lét meira að segja
gefa út einar 1842 og aðrar (hinar siðustu) 1845. En að því er
snertir þessa ritgerð Jónasar að öðru leyti, þá er það, ef til vill,
vafamál, hvort hann hefði ekki gert réttara í að låta
Sunnan-póstinn einan um að finna að rímnakveðskap almennings. Þetta
var yfirleitt enginn skáldskapur, og því tæplega vert fyrir mann
eins og Jónas að fara að fást við að dæma þannig um betta. —
Ekki sjást þess t. a. m. dæmi nú, að góð tónskáld eða
sönglistar-dómarar leggi sig niður við að dæma um hina svo-kölluðu
„jassa", sem eru nú í tízku, — og það hér á landi einnig, engu
minna en rímnaraulið áður. Að vísu má segja, að slíkt
tízku-glamur „eyði og spilli tilfinningunni á þvi, sem fagurt er" í
tónlist, likt og Jónas sagði um rimnakveðskapinn, en það er
álitamál, hvort það eða rimnakveðskapurinn spilli þá tilfinningu
annara en beirra, sem einu gildir um, hvað þeim finnst í þeim
efnum. — Sjálfsagt er það þó ætið gott, og raunar nauðsynlegt,
að reyna að uppræta arfann úr aldingarðinum, ef hætta er kt
að hann kunni ella að eyðileggja öll blómin og uppskeruna.
Áður en Fjölnir kom út þetta sumar, 1837, með
Saknaðar-Ijóðum og þessari ritgjörð um rímurnar, fór Jónas heim aftur
til Islands. Brynjolfur mun hafa farið heim einnig (sbr. Bréf
T. Sæm., bls. 214 og 216, og II. b., bls. 17, 1. 1.), en Konráð
ann-azt prentun Fjölnis.**) Jónas fékk sig lausan við æfingarnar í
stúdentahersveitinni 2. Mai ***) og lagði af stað frá Höfn 15.
*) Sjá um þaS og þetta mál t. d. t „Úrvalsritum" Sig.
BreitS-fjörðs, Kh. 1894, bls. XXXII—VI, 128—31, 257—58.
**) Fjölni seinkaöi þá um of, sbr. Bréf T. Sæm., bls. 234—35,
en Jónas virðist ekki hafa átt sök á því.
***) Eftir upplýsingum frá dr. Sigfúsi Blöndal.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
