Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— CLXIV —
ur honum í þessum peningamálum og setti jafnvel árslaun sín
að veði, ef svo skyldi fara, að veð það, er Konráð setti, skyldi
ekki koma að haldi. — Brynjólfur var áreiðanlegur og öllum
mönnum hjálpfúsari. — Nokkrum dögum síðar, 13. s. m.,
skrif-uðu þeir Jónas og Gísli Thorarensen Konráði gamanbréf (sjá
II. b., bls. 188—92, m. aths.). Skaut Jónas þar inn i nokkrum
gamanvisum; voru þær sumar, 1—2, skopstæling af kvæði, sem
Grimur Thomsen hafði þá birt fyrir skömmu. Aðrar
skon-stælingarvisur mun Jónas hafa búið til um likt leyti út af kvæði
Gríms, „Olund", sem hann hafði birt í siðasta Fjölni (sjá I. b.,
bls. 178). Honum féll ekki þess konar kveðskapur Grims og þótti
hann heldur óeðlilegur og kaldranalegur í því, sem sorglegt var,
enda var þetta hjá Grimi að sumu leyti sprottið af erlendum
áhrifum. Til þess að sýna til hversu mikils smekkleysis honum
þótti að þannig lagaður hugsunarháttur og skáldskapur gæti
leitt, orti Jónas í gamni smákvæðið „Hugnun" (sjá I. b., bls.
181—82, m. aths.). Gisli Thorarensen var að „þránauða á"
honum „að gera eitthvað eftir móður sína". Við Grim Thomsen mun
Jónas einnig eiga i gamankvæðinu „Robbur og Grimur" (sjá I.
b., bls. 175, m. aths.). — Úti i Sórey hafði hann ort skopkvæðið
„Skrælingja-grátur" (sjá I. b., bls. 176—-77, m. aths.), og fleiri
gamanvísur eru til frá hans hendi, ortar um þetta leyti, en að
visu ekki ætlaðar til að birtast (sjá I. b., bls. 179—81). — En
þótt Jónas yrti „Hugnun" á þann hátt, sem hann gerði það —
af fleiri en einni ástæðu —, vantaði hann ekki viðkvæmni sína
og samúð í sorg Gísla, og hann þurfti ekki að skvggnast langt
inn fyrir skelina til bess að sjá mót af bví, hvernig Gísla myndi
vera innanbrjósts, ef hann tregaði svo móður sina sem ætla mætti:
„Nú skilst þér, vinur, „einmana" hvað er,
þar einn þú hrekst í dimmum harma bárum;
nú veiztu, hvernig hjartað brjóstið ber,
er blóðið logar þar í djúpum sárum.
— Harmaðu þreyttan þig á nótt og degi
í þögn og kyrð, svo hryggðin sigra megi".
Svo hafði hann þegar áður mælt við Gísla, til að sýna honum,
að hann skildi hann, er Gisli hafði sent honum kvæðið, sem hann
hafði ort til móður sinnar, meðan hún enn lifði, og beðið hann
um að gjöra eitt eða tvö erindi aftan-við, er hann vildi birta
kvæðið að henni látinni, — „eða gjörðu það til mín, eg þekki
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
