Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
140
Avskil frå embetet fekk eg på ein rar måte.
Kona mi og eg sat og lydde på dags-nytt i radio um
kvelden u. desember 1936. Eg hadde fenge avskil i
riksråds-møte den dagen!
Eg skreiv straks til departementet og spurde kor dette
hekk i hop. Eg var tenkt å søkja avskil i februar 1937,
ein månad fyre aldersgrensa. Etter § 37 i presteløn-lovi
hadde eg «både rett og plikt» til å styra prestekallet tri
månader deretter. Biskop Fleischer hadde di for sagt:
du er trygg til jonsok 1937.
Frå departementet kom svar: Det var ein spilder ny
praksis som her vart nytta for fyrste gong. Lovkontoret
i Justisdepartementet hadde nett gjeve den tolkingi av
§ 37 at når ein prest fekk avskil tri månader fyre
aldersgrensa, kunde han verta avsett på sjølve 70 års dagen!
Forutan meg fekk domprost Haugsøen avskil i same
riksråd. Han var likso ovandotten som eg. Men han
fekk lov å stå i sitt embete til jonsok.
Biskop Fleischer søkte um same løyve for meg; han
vilde ha meg med på visitas i Røldal i juni. Departementet
sa nei.
Undrast um Høgsterett vilde godkjent den lov-tolkingi
av § 37? Meiningi med dei tri månadene var vel å halda
kontinuiteten? Å gjeva prestekontoret i hendene på ein
mindre ansvar leg urøynd vikar, er får legt spel. Det hev
tidt vist seg. Vikarar hev jamvel sendt prestegards-saker
utan samråd med prestegards-tilsynet, til liten bate for
sakene.
Men eg gjorde inkje motmæle. Eg fekk gode ord frå
departementet til takk «for trufast og dugande arbeid».
Siste april gav eg embetet og prestegarden frå meg.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
