Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Meddelanden och aktstycken - Brev från John Durie åren 1636—1638 utg. av Gunnar Westin
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
westin, brev från john durie
289
Nam animum tui studiosum & in proposito sincerum decet parrhesia
quæ rem non personas attingat.
To Johannes Canuti Lenæus.1
(Stockholm, 18 Dec. 1637.)
Gratiam & Pacem.
Non volui R:de Vir, pro aftectu in te meo, quem (ab eo
tempore quo primum tecum agere in meo negotio incepi) tua Gravitate,
Pietate & Sinceritate Theologica tibi apud animum meum conciliasti,
permittere, ut Servus meus ad Vrbem Vestram accederet, & rursum
discederet T. R:tia insalutatå. Nec debui håc occasione tale quid
admittere propter Tuam singularem Prudentiam, & apud D:m
Epis-copum Arosiensèm spectatam authoritatem, quam negligere non
oportuit in hoc negotio quod mihi præ manibus est, ut cum illo
peragatur. Illud autem quale sit intelliges ex Litteris quas R:dæ
Facult:i V:ræ super Dissidio inter me & ilium exorto exaravi.
Scopus meus est, ab illo omnem adversus mea studia animi alienationem
quam satis manifeste prodit, aut leniori remedio corrigere, aut
vali-diori superare & supprimere: ne scilicet illa obsit Concordiæ
Con-sultationibus amicis, quæ posthàc inter Ecclesias suo tempore
pro-curari poterunt. Possem equidem omnia sigillatim quæ inter me &
ilium acciderunt recensere, omnesque querelas de illo meas in tuum
sinum effundere, propter illam quå feror erga tuam Integritatem
fidu-ciam: sed nihil mihi molestius est, quam accusatoris aut delatoris
speciem, in recensendis aliorum defectibus & vitijs, induere. Et
quoniam ego particularem injuriarum mihi factarum reparationem non
specto, sed scandali publici in meo negotio præventionem quæro,
ideo non facit ad Scopum meum, ut aliena crimina, (quæ Charitas
sincera occultare consvevit) aggraventur: sed ut fruetus exitiales, qui
ex istis radicibus amaritudinis pullulare solent, & multos inficere
possunt, rescindantur, & cum ipsis radicibus e medio tollantur. Hoc
autem mea opinione fieri aliter non potest, quam si vera Christianæ
Reconciliationis nostræ, quæ Deo grata est, & Conscientijs Piorum
ab eo imponitur, ratio inveniatur & observetur, tam ab illius
magni-tudine animi (si illam ita vocare oportet) quam å mea
pusillanimi-tate, quæ tamen suo robore & parrhesia, favente Deo, non carebit
tempore opportuno. Ergo siquid ad hane conferre potest T:æ
Pie-tatis experientia, in rebus cum illo agendis, facies rem Ecclesiæ Dei,
meo judicio, non inutilem, tuaque virtute dignissimam. De me enim
1 Oxenstiernska saml. (RA). A tergo: Copia Epistolæ ad D:m Lenæuin
missæ 1637, 18 Decemb.
16 — 3463. Kyrkohist. Årsskrift 1933.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
