Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
32
og munum vér síðar geta hans nánar. Þekkingin um ísland
jókst ákaflega í öllum greinum og er feröabók þeirra ennþá
eitt hiö allra heizta heimildariit um náttúru íslands, þjóölif
og atvinnuvegi. Eptir stigi vísindanna i þá daga var
ferða-bókin liið mesta þrekvirki og þó hún sé nú úrelt að sumu
leyti, þá er það eingöngu þvi að kenna, að vísindin hafa tekið
svo stórkostlegum framförum siðati.
Þegar þeir Eggert og Bjarni komu til Kaupmannahafnar
um haustið 1757 var þeim mjög vel tekið af vísindamönnum
og höfðingjum; höfðu þeir að tnaklegleikum mikla fremd og
heiður af ferðum sínum, sem tnönnum þótti að öllu
hafa vel tekist. Fengu þeir að balda sömu launutn framvegis
meðan þeir væru að fást við ritstörf um ferðina og loforð
fyrir embættum, er þeim hæfóu. þ. gar því starfi væri lokið.
Höfðu þeir næsta vetur nóg að starfa, röðuðu niöur og kotnu
fyrir náttúrugripum, sem þeir höfðu safnað og sáu um
teikn-ingar, er síðar áttu að fylgja ferðabókinni1. Vorið 1758
byrj-uðu þeir ýms ritstörf er lutu aö ferðalýsingunni. Eggert hitti
nú bræður sína í Höfn Magnús og Jón og tóku þeir allir meó
hófsemi þátt i glaðvætu stúdentalífi, en aptur er talið að
IJjarni liafi þá þegar lieldur bneigst til drykkju og ágerðist
það síðar, þótt aldrei yrði að hneysu.
llannes Finnsson (1739—1796) er siðar varð biskup2 var
þá einna fremstur meðal hinna yngri landa í
Kaupmanna-höfn og hinn mesti gáfu- og lærdómsmaður. íiafði llannes
komið til Hafnar 1755 og dvaldi þar optast til 1767 og síðar
1770—1777. Hannes Finnsson var i miklu áliti fyrir mörg
fyrirtaks rit í fornfræði og sögu, fyrir hlut þann, er hann átti
’) Hinn 19. apríl 1758 setti vísindafélagið nefnd til þess að ráðgast
um hvernig bezt væri að haga útgáfu á athugunum þeirra Eggerts.
Það er auðséð að þeir félagar hafa safnað miklu, þvi E. Pontoppidan
stingur upp á því í vísindafélaginu 16. nóv. 1757 »at den Sal. som er
over Communitetet og som for nærværende Tid ei bruges til noget*
skyldi notast tit þess að geyma i náttúrugiipi þá. sem þeir Eggert höfðu
safnað, og var leitað samþykkis guðfræðisdeildar ljásk()lans um að fá
sal þenna til láns. C. Molbech: Videnskab. Selsk. Historie, bls. 57—66.
’*) Æfisaga Hannesar Finnssonar. Leirárgörðum 1797, 8vo. Pjetnr
Pjehirsson: Hist. eccles. Isl., bls. 479—484. Lbs. nr. 46. tol.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
