Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Eventyr og stubbar og dyresogor - 22. Lerka. Av Per Sivle - 23. Med Jesus vil eg fara. Av Elias Blix - 24. Stølsgjenta og bjørnen. Av John Lie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
22. Lerka.
Og besle lerka
ho hev det so,
at finn ho ein tuve·topp
fri for snjo,
so kved ho i
med fin gladaste song,
so trur ho paa vaar
med ein einaste gong.
—— »Aa heil aa hil
aa tirilitil«
Og vesle lerka
ho hev det skik,
at finn ho ein solstraale,
fo vert ho rik.
Daa stig ho ,i hogdi
og trallar — i lit
til sumar paa jord,
endaa snjoen ligg kvit.
"—— »Aa hei! aa hi!
aa tirilitil«
Og lyngtuva det
er lerka sitt fat.
Der set ho seg ned,
og so fær ho seg mat.
Og naar ho er mett,
ho takkar so glad
Vaarherre for matcn
med kvitter og kvad
— »Aa heil aa hil
aa tirilit13«
23. Med Jesus vil eg fara.
Tone: Jeg vil mig Herren love.
Med Jesus vil eg fara
paa livsens ferd i lag.
Gud, lat den samferd vara
alt til min døyand’ dag!
Det er mi liøgste æra,
det er mi største ros:
hans fylgjesvein aa vera
og vandra i hans ljos.
24. Stølsgjenta og bjørnen.
Ei gjenta laag i Valebjørgheidi og gjætte. So kom
bjørnen til henne.
Ho fekk samla buskapen og røkte heim fortaste ho kunde.
Der var fjos, so ho fekk inn kroter i, og stengde godt
att døri,
Den bjørnen maatte vera baade vond og svolten, for daa
det leid paa kvelden, kom han etter til stølen.
I lit: i tillid. — Rakte, av rokja: drive, skynde paa.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
