Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III. Alvor og skjemt - 51. Rennom, rennom alle fast. Folke-eventyr. Fortalt av Hans Ross i Dølen. Med billede av Elisabeth Sinding - 52. Ulveslaget. Av J. B. Bull
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
og grov til han fekk hol, og stakk rova ned-i og sette seg
til aa bia paa at det skulde bita. — «No bit det visst,» sa
bjørnen, *det svid so at —». — «Sit lenge, sit lenge! so
kjem dei store fiskarne,» sa reven.
Daa no reven tenkte at bjørnen var vel klaka fast,
sa han: «No bit det vel?» — «Ja, no bit det fulla-,» sa
bjørnen, «det svid so reint fælt.» — <No rykkjer du so
skarpt som du er god for!» sa reven. So sprang bjørnen
til, eit hopp so fælt, og so sleit han av seg rova, veit du.
Og sidan er han no stubb-rova.
Daa skyna bjørnen at reven hadde narra honom heile
tidi, og so vart han so sinna at han vilde drepa reven. So
elte han etter honom, til reven fekk srnjuga seg inn under
ei fururot. So grov bjørnen, til han fekk tak i den eine
bakfoten til reven. Daa lo reven so godt: «Just held du i
fururot, og trur det er revefot.» So slepte bjørnen foten
att, og reven smette seg inn i ei urd.
52. Ulveslaget.
I Øvre Rendalens prestegaard stod der i presten Storms
tid et høit gjærde av opreist gardstaur rundt hundehuset
ved drengestuen. Dette gjærde kom op, efterat ulven en
forrykende uveirsnat indunder jul hadde revet ihjel
bandhunden like utenfor drengestudøren og sat tilskogs
med den,
Endnu i min fars tid stod det gamle hundehuset der;
men efter gjærdet var det bare merker igjen, og far t-ænkte
aldrig paa at faa det op igjen; for det hadde været noksaa
fredelig for ulv i bygden i flere aar.
I prestegaarden hadde vi to hunder, Ajaks og Hektor,
Aj aks var en almindelig harehund, sort- og hvit-salet
og heller liten end stor. Den var det viltreste dyr jeg
har kjendt, altid oplagt og altid leken. En aten som blev
kastet, eller en fille som blev slængt, var nok til at faa
#
Klaka: fryse, ise til. — Elta: jage, forfølge. — Sort- og
hvitsalet: med store rnnde Sekker paa ryggen.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
