Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Fra hav og strand - 70. Havtor Holmen fortel um makrelfisket. Av Anders Hovden. Med billede av Th. Holmboe
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
«Sjø-vér?» spør eg. «Mindre von,» 3 var ar han, «soli er so
raud — —» Eg kann lcje liøyra resten; for me skyt
slik fart at me snart er komne langt undan.–
«Tru kva det er baatarne sankar soll paa der nede?»
spør Ragnar, felagen min. «Noko maa vera paa ferd,»
meiner eg, «naar baatarne soleis flokkar seg.» Og eg
stemner burtaat. Det er ikkje noko godt aa fretta, nei.
Baatlaget aat Rolv ligg i taresengi med baara til
yver-breidsla. Det gjekk daatt det. Baaten hadde skore seg
under i ein skavl — han var sokken med rubb og stubb.
Der flyt berre nokre mste-skrin og eit par aarar. Det er
alt som er att etter deim. Me ser den eine paa hin. Kva
skal ein segja! Naar Storemannen vil peika, so er det
ikkje mykje um oss. Var véret utrygt fyrr, so synest me
ikkje det hev besna no, ikkje.
Det siglde ingen baat ut den natti. Eg legg inn til
Loshamn. Men det ankar meg likevel. Eg hev alltid havt
ein fæl otte for den fatigkassa; eg visste eg hadde ni
munnar ikring bordet heime, og det dei som hækne var
au, kaon dn tru. «Karar,» segjer eg, «lat oss ikkje liggja
her ina-lause paa steinarne og glo som andre kjettor; for
alle so hev me dei heime som etter matbiten ropar.»
Jau, me sigler inn i Rossfjord-gapet og driv der den natti;
men fengdi vert ikkje stor — berre ti fiskar!
— Eg skal greida ut det du spør um korleis me fiskar
makrelen: Jamnast fiskar me han paa lag tvo mil utpaa.
Eit makrelgarn er so ei 20—30 famnar langt. Me bind
saman ei lekltja av upp til 90 gam. Og denne garnlekkja,
henne dreg no baaten vaar etter seg gjenom straumen um
natti. Paa morgonsida dreg me inn og sigler heim. Det
meste me plar faa, so til vanlegt, kann vera 1—2—3000.
Men det hender ogso at me stundom ikkje ein gong held
vaar eigi gryta. Vestanvinden hev ofte stade so jamn at
Sanka sol! paa: flokke sig omkring. — Felage: kamerat. —
Fretta: spørge, faa høre. — Daatt; pludselig. — Sjaa den eine
paa hin: se paa hinanclen. — Storemannen; Vorheri-e. — Besna:
bedre sig. — Anka; uroes, angre, — Hæken: graadig. — In eller
idn; arbeide, yrke. — Kjetta: kat, kattemor. — Fengd; fangst. —
Halda gryta (med fisk): ha nok kokefisk til husholdningen.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
