Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX. Fædrelandet - Fraa Sinklar-soga. Av Andreas Austlid - 123. Kjell Fjellungrein
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Vaagaa og Lom. Daa bønderne kom aat denne kleivi.
stana dei; det var tidleg dags. Men dei fann folk fyre seg.
Og hit kjem no folk ifraa alle leider. Det skulde vera
bønder utor seks prestegjeld i dalen: fraa Ringbu, Fron,
Lesja, Dovre, Vaagaa, og nokre fraa Lom. Daa alle kom
saman, var dei millom fire og fem hundrad mann. Dei
hadde ikkje stort anna enn øksar aa slaast med; mest alle
vaapn som var noko tess, var ute i krig. Og attpaa alt:
dei visste ikkje tal paa fienden dei skulde, slaast imot.
Ordet hadde gjenge fyre skottarne og gjort deim tal-lause
Alle hadde liøyrt um denne avbragslege heren; ingen visste
det som var sant. Det vart ei spaning so stor at ho leita
paa for mange; sume tok paa aa murra, at det fanst ikkje
raad. Men daa gjorde dei ein lovnad: «No vilde dei
st anda der dei stod, um so heile helvite kom.»
Bn bonde ifraa Ringbu heite Per Randkleiv, han var
lensmann; han var komen der med ringbyggjerne og
frø-ningarne. Han og Lars Haagaa fra Lesja tok styret Ein
bonde til ifraa Iiingbu, han heitte Ame Gr unn stad, var den
sterkaste av alle. Det gjeng store segner um styrken hans.
Han hadde mest aa segja næst desse tvo. Det var ein or
Heiddalen heitte Kjell Fjordungrein. Heiddalen er ein lang
avdal, som gjeng jamsides med Sel og Vaagaa, og ein
fjellrygg imillom. Kjell gjorde seg ferdig med dei andre og
vilde aat Kringum. Han hadde festarmøy; det var
gard-gjenta paa Kruke, ho heitte Gudrid. Og ho tek ikring og
nid-bed honom um aa vera heime. «Det berst fyre meg,
at det vil ganga deg gale,» segjer ho. Han gav seg yver.
Men so f ær ho høyra um frua aat Sinklar og um det vesle
barnet som er med. Daa gløymer ho reint seg sjølv. Og
no vert ho so viljug til aa sleppa honom ifraa seg, at ho
bed honom likso mykje um aa vera med som ho fyrr bad
honom aa vera att. «Inkje f ær du meg, Kjell, fyrr du
Ståna: stanse. — Mest alle: saagodtsom alle. — Noko tess:
noget ved (gagn i). — Avbragsleg: uvanlig, uhorvelig («uhyret). —
Spaning; otte.spamding. — Ringbyggjer og frøningar: Tolk fra
Ringebu og Fron. — Nid-beda: bede haardt og traat. — Det bérst
fyre meg: jeg aner.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
