Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII. Fædrelandshistoriske digte - 75. Erling Skjalgsson. Av Per Sivle. Med tegn. av Erik Werenskiold
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Sume jamra,
og sume svor,
sume stod bleike
ut an eit ord.
D;ui steig ei røyst
som tok med seg alle :
«Hemn og daud
yver Fitjar skalle!»
Der stend ein flokk
av kard-barka menn
her ifraa Sola
si næniaste grend,
ein gong bundne
til træle-yrke ;
men no eig dei
sin eigen styrke.
Trælar, sanka
fraa aust og fraa vest,
kaupte og seide
som ukse og hest.
«Friskt mod!» sa han Erling,
«eg vil deg kje verre
enn: sjølv kann du
verta-din eigen herre.
Fyrst lyt kjaa meg
du tena deg fri,
og forare gjeng det
di meir du tek i.
Sidan du fær
— som her eg skal lova
rudningsland
til aaker og stova.
Og dermed du hev,
i.irn du yrkjer trutt,
din keim paa grunn
som dii sjølv kev rudt.
Og liugsa so paa
i tnnglyndte rider,
at det er paa lukka
di eigi du smider.»
Forare: fortere. — Rudt, av rydjji.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
