Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX. Natur og folkeliv. Digtning - 86. Storegut tek imot sine herklæde. Av A. O. Vinje
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
So i telthuset møtt’ hau paa Dalen,
aa taka imot sin «mundør».
Men til guten so stor og so fager
var dei klædningar alle for smaa:
av dei hundrade gangar paa «lager»
var der ingen han kunde faa paa,
utan tøygjing i ty so det braka
i dei største han kunde faa fat,
og med spaning og slit so det knaka,
og sauinarne rivna og spratt.
So han klæddo seg bøygd imot veggen,
og so raud utav 11 i t o og harm ;
for den broki rakk midt ned paa leggen,
og den troya til midt fram paa arm.
Han i ryggen stod krokut som krakken ;
for av trøya si bu ilden han er.
Som ein knapp siter huva paa nakken,
og vesten ihop han kje fær,
So han sprengde si «uniform» sunder.
Og den aldri var gjord for ein slik.
So han gjekk der til spott og til under.
Der var ingen kjend Storegut lik.
For sin storleik lian gjekk der so sliten,
og- som tullingen krinsmn han for.
n n o
Det er vondt nok aa vera for liten,
men verre aa vera for stor.
Og naar m au rar av smaafolk dei logo,
han som ungar deim slengde ifraa.
Det var «barnet som sl ær» naar dei slogo:
han var vaksen og slo kje dei sinaa.
Soso gjekk han som fri-kar paa Dalen,
og var framifraa makelaus gut.
Dalen, ved øverste ende av Bandaks-vatn i Telemarken. —
Mundør: mundering, uniform, — Gang: klæde-sæt. — Lager: oplag.
— Spaning: tøiing, spacuding. — Logo (flertal): lo (av læ eller læja).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
