Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
dei hev ikkje kome seg att sidan mange stader. Ei heil
mengd smaabruk og nokre store gardar laup reint av, baade
med hus og jord, so det laag att berre ville urder og nakne
svad etter deim. Ja, det var kje for ingenting at folk
kalla denne flaumen Ofsen.
Det var regn og ovanburd som var uppliavet til alle
desse ulukkorne. Daa det leid so langt at folk tok til med
ljaaen, bar det til aa bera ovan so reint utor laget at det
gav ingi uppletta i heile tri dagar. Av dette vart jordi so
uppbløytt at ho tok til aa siga ut alle stader, der det var
so bratt lende at ho kunde laupa ut. Og. slik elvevokster
som det vart, det hev 110 aldri nokon set maken til.
Logen og Otta og Sjoa voks so ustyggeleg fort daa det
leid paa andre dagen, at folk stod og saag paa kor dei
rann og floymde inn-yver breidderne ustanseleg. Det sogde
i elvar og aaer, tura i bekkjer, og dura og dundra av
skridor paa alle leider, so ein kunde tru at baade hang og
hamar kom til aa rynja ihop, og mange trudde at det var
sistpaa med verdi.
Paa garden Sunde i Vaage-bygdi tok skrida alle liusi.
Det minste barnet, ei smaagjenta, laag i vogga uppi loft-
stova, og alt folket paa garden var samla der daa skrida
kom og sopa huset aat elvi. Men det var det vedunder-
lege, at berre nedre deildi av stovebygnaden vart teki med;
ovre deildi vart att-standande, og ikkje eitt liv strauk med.
Aller rarast var det med vesle-gjenta. Etter skrida hadde
gjenge, vart dei var vogga utpaa elvi; ho laag innved land
millom tvo timberstokkar, og daa dei skulde til sjaa, so
laag ho Vesle-Ragnhild der like god. IIo sov so roleg som
det ikkje skulde vore nokon ting paa ferd, I10. Tett att-
med fann dei ein ambar med ei brur-kruna i, og kruna
fylgde ho Ragnhild til Ilelle daa ho vart gift dit.
I Heiddalen gjekk det til eit menneskje i Ofsen, og
det var han Amund Horge. Det gjekk stusleg til med
han. Paa Horge aatte dei ei øy uti Sjoa, beint utfor
•Uppletta: opliold (i uveir). — L&gen: Langen. — Otta, utt.
med lukket o. — Sjoa, utt. med enstav. tonelag. — Mest som: saa-
godtsom, næsten. — Sogja: suse. — Tura: larme (jevnt, men ikke
saa sterkt som dura). — Rynja: styrte, ramle. — Ambar: cmber,
t ræspatul.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
