Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
«Slo ban seg kje ilt daa, daa,» spør ein av smaagutame
som hev vagla, seg paa slabenk-loket.
«Kven?» — «Den kongen som klauv av uppaa
hustaket og stufte seg ned i den harvi, veit eg.»
Skulemeisteren ser paa ban ei liti rid, og svarar:
«Det er likast du taslar stad og spor han, meiner eg!»
Hallvard Bergh.
41. Fante-Nils.
I.
Hsin var paa alder med meg sjølv, og eg var ein gut
millom trettan og fjortan aar daa han kom der ti] bygdi.
- Det var ein dagen fram paa hausten. Han far og han
Salamon var ved kverni, og eg og ho mor var tvo-eine
inne i stova. Ho var i ferd med ei kinning, ho, og eg hjelpte
henne. Ho hadde stræva fraa morgonen tidleg; men endaa
det no leid fram yver middag, var det likvel inkje
sjaa-ande likt til smør paa krossen. Rjomen berre auka og
auka, so ho laut ausa upp i skaaler rett som det var,
«Eg skynar ikkje dette,» sa bo; «berre det ikkje maa vera
framfyre noko ilt nolco. Eg er so ottesam for ho Linderos.»
— Ho Linderos, boste kui vaar, stod bui skulde bera. Daa
var det han synte seg i dørglytten. «So jamenn er no
iler ein fant att,» mulla ho mor. Det var med naudi han
fekk maalet upp til eit vesalt «gudag». So vart han
standande burte i peis-kraai, utan aa segja eit ord, med
ho mor dreiv paa kinna. «No hev eg aldri set fantegut
bljug fyrr,» sa ho sagte. So fillut menneskje hev eg inkje
set korkje fyrr eller sidan. Det var som den eine traven
berre sLog etter den andre ned-yver heile hans kropp. «Er
du ute og bed deg?» spurde ho mor endeleg. Jau, det var
nok so. «Er du aaleine?» — «Nei, ho mor og systkini
mine — og so lian Anton — gjekk framum nede paa
vegen, dei.» Kven han Anton var? Det var — — far
hans, det. «Ja, eg fær vel finna deg litevetta i posen din,
Kinna: kjerne, — Kross: tverel, stang med et flatt kors og
ring omkring, til at dra op og ned i kjernen. — Fram fy re noko
ilt: varsel for noget ondt. — Buen: færdig. — Bera: kalve.
–Vesall: veik, ussel. — Beda seg: tigge.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
