Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
fær smør til lio mor kjem inn att; for daa kann du tru
det vankar kinnebite som duger!» Ja, det var han straks
med paa. Eg heldt kinna, og lian brukte krossen so rjomen
berre dura og saud. Men anten no eg var for slepphendt,
eller lian la for stort eit erle i — nok er det, me visste
ikkje ordet av fyrr kinna var velt, loket ifraa, og rjomen
flaumande kvit og feit utyver golvet.
Sanselaus tok eg laupet, og kinningi sprutte og skvatt
meg um leggjerne, ut i gangen, upp paa koveloftet, — og
han Nils etter. Jau, der hoyrde me ho mor kom. «Nei,
aa nei, desse gutungarne, desse gutungarne!» skreik ho.
Det var vandelaust aa sjaa rjomefaret etter oss paa nabbarne
veggen upp. «So det er der de er, skarvame!» — Inkje
ein knyst. «Ja ja, bi berre til han far din kjem, so fær
daa du Per ditt; og fantetraven kann no lita paa han skal
i lensmannsholet, han.»
«Gud trøyste og betre meg! — det er likso godt eg
spring i fossen straks,» hikste han Nils so lijartesaart at
det var vondt aa høyra. Ég kjende soui ein varm st ramn
stiga meg upp for bringa. — «Mor,» sa eg, «det var eg
som gjorde det.» — «Aa, eg tenkjer endaa de var like
gode um det, baae tvo.» — «Nei, skuldi var mi–og
du skal faa alle skillingame mine — — og eg skal
vera so lydug og snikl — — og du kann gjerne faa lov
aa lugga meg og — berre du ikkje vil gjeta det til han
far!»
«Ja kom daa ned att, ugagnsungar!» sa ho; men eg
hoyrde paa maalet at det verste med henne alt var yver.
No bar det til aa ausa rjomen upp, turka og fli. Dei som
stod seg paa leiken, det var grisen og han Passupp. — Og
han far aldri fekk vita dusti, han, daa han kom heimatt
um kvelden. Han Nils fekk munalegt baade i sekken
under bringa og sekken paa ryggen fyrr han gjekk. Men
Kinnebite: stykke brød med ny kjernet smør paa. — Sand, av
sjoda: syde, koke. — Ev le: magfc. — Vandelaus: let, — Nab
barne: knagger av træ i væggcn til at klyve op paa loftet efter, —
Knyst: lyd. — Gjeta: nævne, omtale.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
