Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
eg gløymer ikkje kor audmjukt takksamt Lan saag paa
meg inn i andlitet daa eg skildest med han burte ved
grindi. Det sveiv oss visst ikkje i tankar daa at me sidan
skulde koma til aa ha so mykje oss iinillom.–-
For det gjekk so at fylgjet vart verando der i reppen,
paa ein liten plass som heiter Harkahaugen, der ingen hadde
butt sidan ho gamle Synneva kom i legd. Og den skarve
røykstova der fekk so han Anton leigt seg. Han var
rokkesvarvar og massingsmed, og elles paa tatarvis kunnig
til noko av kvart. — Ein dagen, sora eg skulde stad til
tataren med ei sundbroti rokkesnelda, naadde eg han Nils
uppe i lidi, der han sat paa ei bjørkerot og sturde, med
henderne for augo. «Kva vantar deg?» spurde eg. Jau,
han torde kje gaa heimatt; for han var ræd dei reint
skulde skamslaa han for di han mest inkjevetta hadde
med i sekken. ICvifor han so ikkje hadde gjenge heim til
Kvaale? Nei, der var hau igaar, der. «Aa, kom no, du!»
meinte eg. «Han slær deg ikkje naar eg er med.» Det
var kje meir enn som so han leit seg til aa smetta etter
meg inn i stova. — Ufjelgare rom skulde du stiaudt kunna
sjaa; draup fraa taket gjorde det baade her og kvar, paa
golvet krabba ungarne ikring, lortute som griser, i væta,
rusk og styggedom, medan ho Birta, tatar-kjerringi, sat
uflidd og hatvnaki paa ein krakk burte ved peisen, der
kaffikjelen hekk osa og saud. TVo av dei fire rutorne i
glaset var ute, nokre fillute sokkar og ei gainall brok dytta
i lioli; og der burt-ved heldt hau Anton, sotut og bustut,
paa med eitkvart arbeidet. Eg var just i ferd med aa
greida ut æren di ini, daa kjeringi tok til aa bruka seg
paa den fille slya som kom heim med tome posen. Og
upp flaug mannen paa raude rappet, treiv han Nils i
luggen og til aa dengja han med nevarne kring øyro
so det small og sokk etter. «No skal du læra aa kjenna
far din, letingen!» skar han i. *Du er ikkje far min dul»
kveste han Nils i, trassug med eitt, og freista slita seg
Repp: grænd. — Svarva: sveive, dreie. — Vanta: fattes,
mangle. — Lita seg til: vaage sig til. — Slya: lang slaap, slusk.
— Det sokk etter (av søkka, synke): gav efter i kroppen.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
