Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
din tatartamp!» Han slo, men (let knatt ikkje i guten.
Sidan laut han standa med soplin^en niilloni henderne til
timen var ute og me fekk middagskviLdi. So vikle han
ganga sin veg; men skulemeisieren meinte nei.
No hadde eg daa fenge hemn. Men det skal vera visst,
at eg kjende meg alt anna enn fornøgd; eg kunde ha gjeve
mykje for at faa gjort vera ugjort. Noko stormannsleg
stiv og stutt – som det vonde samvitet gjerne syner seg
naar det hev aalmannaineiningi paa si sida — gjekk eg um
sidar stad og baud lian Nils mat. Han ikkje ein-gong svara.
Eg forstod han vanvyrde meg, og eg kjende han hadde rett
til aa gjera det. Men di meir gnog og terga det meg.
«Aa, du kann gjerne eta,» sa eg; «han er likso god maten
min i dag som han fyrr hev vore.» Han snudde seg og
gjekk paa dor i. Eg var ikkje kar um aa faa biten ned, eg
heller; so la eg ut etter.
Han gjekk og sette seg nedan løda. — Det var som
eitkvart truga og dreiv meg same vegen. «Kvifor vil du
ikkje ha mat, Nils?» — visste sjølv berre meir enn vel.
«Aa nei — eg fa;r no freista aa berga meg deg forutan
her-etter.» At ordi som kom meg paa tunga til svar var
alt anna enn mein lause, det hadde eg kjensla av; men fyrr
eg sjolv rett visste av og vilde det, rulla steinen: «Aa ja
— det kann so vera, — naar eiu hev ein far — som han
Anton aa halda seg til — so — —»
Eg kom ikkje lenger fyrr han Nils flaug upp i bringa
paa meg, kasta meg ned som var eg eit reivebarn, og so
til aa gjeva meg smurning, slik at eg aldri i mine dagar
maken hadde kjent. Dei andre skuleborni strøymde til etter
skriken, og nokre av dei sterkaste gutarne reiv han Nils
av meg. Eg sprang upp som galen, og Haug til og vilde
setja foten i skjelta paa han. Men det fekk eg ikkje
lov til. So tok eg paa aa bruka kjeften. Og eg skal ikkje
tru eg heldt att. «Du segjer du vil berga deg meg
forutan!» skreik eg. «So riv av deg plaggi dine daa; for av
meg hev du fenge deim, endaa-til skjorta, — og gakk naken
Det knatt ikkje i hon om: hun su ikke et muk. — Reive
1) ;i r ti; barn som ligger i rev.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
