Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
24
r
Sjórinn kringum íslancl.
eða minna svæði er óvanalega gagnsær, af hverju sem það
kemur.1)
Hiti sjóarins. Eins og fyrr var getið, nær sólarljósið
ekki meir en 2—300 fet niður i sjóinn og geislarnir verma
þvi aðeins efsta lag sævarins beiniinis. Hitaleiðslan frá efsta
lagi til annara neðri laga er litil, þvi vatn er mjög slæmur
hitaleiðari; bylgjuhreyfing sjóarins jafnar hitann nokkuð og
þar sem uppgufan er mikil i heitum höfum, verður
yfir-borðsvatnið saltara og þyngra, sigur þvi niður á við og ber
með sér hita, en öll þessi áhrif ná þó, að menn halda, ekki
lengra heldur en 4—500 fet niður á við. I yfirborði liinna
heitu hafa er sjóarhitinn mjög iitium breytingum
undirorp-inn árið i kring, en hitamismunurinn eftir mánuðum og
árstimum verður meiri eftir þvi sem norðar dregur, en þó
aldrei nærri eins mikili einsog munur lofthitans á landi.
Petta stendur i nánu sambandi við liina miklu úthafsstrauma
sem siðar mun getið. Yið Island er hiti sævarins miklu meiri
en við mæ.tti búast eftir legu landsins, og hefir sjóarhitinn
svo mikil áhrif á loftslag og jurtalif á ísiandi, að landið
yrði óbyggilegt, ef hann minkaði að nokkrum mun.
Svo telja menn, að ársmeðalhita sævarins sé varið, að
6 stiga jafnhitalina gangi sunnan við Island, en 7° eru litlu
sunnar, við Austfirði er 3—4° meðalhiti og tæpar 3° við
Langanes. Fyrir Vestfjörðum og Norðurlandi er sjór
til-tölulega mjög heitur, þar er meðalhiti ársins 4—5°, en þegar
dregur austar verður kaldara, og fyrir austan Langanes
verður meðalhitinn aðeins 2—3°, af því pólstraumskvisl
kemur þar niður. Frá Yestfjörðum upp til Græniands er
fess er getið á Vestfjörðum, að sjórinn varð frá því kl. 9 um
morguninn 13. maí 1642 í tvo daga, fyrir utan annes, svo gagnsær og
skínandi, að skeljar og smásteinar á botninum sáust á 40 faðma dýpi,
og það svo hlutir þessir sýndust ekki vera meira en í þriggja feta
fjarzka frá hlið fiskibátanna. en þegar fiskimenn sáu þetia, urðu þeir
svo bræddir, að þeir þegar reru í land og fluttu fregnina um alla
bygðina (Landfræðissaga II, bls. 149). fó eitthvað sé ef til vill
orð-um aukið um dýptina í frásögu þessari, þá er hún allmerkileg, og væri
gaman að vita, hvort slíkt hefði oftar sézt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
