- Project Runeberg -  Lýsing Íslands / Annað bindi /
466

(1908-1922) [MARC] [MARC] Author: Þorvaldur Thoroddsen
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

466

Spendvr.

og var það skotið.1) 1895 voru 4 bjarndýr unnin á
Horn-ströndum, tvö i Rekavík bak Látur, eitt i Trékyllisvik og
eitt i Barðsvik.2)

Hið eiginlega heimili hvitabjarnanna er við hin nyrztu
heimskautshöf. í*eir dvelja á Grænlandi aðeins allranyrzt
að staðaldri, nyrzt á austurströndu og á vesturströndu við

Baffinsflóa fyrir norðan Upernivik, þeir eru þó lika þar á

t

sifeldu flakki á sjó og landi. I suðurhluta Grænlands er
björninn aðskotadýr einsog á Islandi, þó hann sé þar
al-gengari, kemur þangað með hafisum, en snýr oftast aftur
til heimkynna sinna norðurfrá. Viðurværi hvitabjarna er
margbreytilegt; aðalbráð hans á isnum eru selir, smáir og
stórir, og stundum ræðst hann á rostunga, en á fult i fangi
með þá og biður stundum ósigur. Birnirnir læðast að
sel-um sem sofa eða halda vörð við andholur þeirra i isnum,
þeir safnast oft margir að hvalhræjum og finna þef þeirra
langa leið. Oftast ráfa bangsar um á viðavangi án nokkurs
skjóls, en birnurnar grafa sér þó snjóholur, þegar þær eru
komnar að burði, og fæða þar unga sina. A landi ráðast
birnir á hreindýr, moskusuxa og önnur spendýr, en láta þó
stundum svo litið, að þeir nærast á fuglaeggjum,
kræki-berjum, bláberjum, súrum og öðrum plöntum.3)

Rostungar koma við og við til Islands, þeir lifa enn
í allstórum hópum i hinum ísþöktu höfum norður undir
heimskauti, en flækjast stundum með hafisum langt frá
ætthögum sinum. I fornöld hafa rostungar liklega verið
nokkuð algengari en nú, en þar á undan, um lok isaldar,
hafa þeii’ verið miklu algengari, það sést á beinum þeirra
og tönnum, sem viða hafa fundist alllangt frá sjó, því þá
var sævarborð 120—130 fetum hærra en nú. I
malarkömb-um og sandbökkum á þessari hæð hafa rostungabein og
tennur viða fundist, einkum á Vestfjörðum. Rostungstennur

’) Pjóðólfur 44. árg., bls. 82, 94.

2) fjóðviljinn IX, bls. 84, 112.

3) H. Winge: Grönlands Pattedyr. (Meddel. orn Grönland XXXI,
1902, bls. 401-402).

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 16:17:57 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/lysingisl/2/0478.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free