Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
308
Sauðfjárrækt
um, kræki sig stundum á hornunum, er það klóri sér með
afturfæti, og farist svo i fjöllum og á öræfum. Par sem
h}’rndir hrútar og kollóttir ganga um brundtimaun saman
við ærnar frá ýmsum bæjum, verða hyrndu hrútarnir
jafn-an hlutskarpari, því halda þeir bændur, sem vilja ala upp
kollótt fé, kollótta hrúta, og láta ekki ærnar um
fengitim-ann ganga innan um fé annara manna. Annars sýnir
reynsl-an, segir Magnús Stepheusen, að kollóttar kindur stundum
fæðast af hyrndum foreldrum.1) Magnús Ketilsson segir:
»heyrt hefi eg til bænda hér, að kollótt fé sé oftar
ullar-betra en það hyrnda, og eg ætla það vel grundað.**)
Aðgreining á islensku sauðfé i frumlega kynstofna er
að svo komnu mjög örðug. því alstaðar eru jafnar
stigbreyt-ingar úr einum kynstofni til aunars og mikil blöndun
fén-aðar úr ýmsum hóruðum, eins og fyr var greint, auk þess
vantar enn allar visindalegar rannsóknir í þeirri grein.
Guðmundur Einarsson prófastur telur þrjú landalin kyn
hér á landi og lýsir þeim svo: 1° Jökuldalskynið, það er
höfuðsmátt. hálsstutt, bógaþykt, bringustutt, söðulbakað,
kviðsitt, siðurnar útskotnar, lágfætt. Pað er mjög feitlagið
en siður til ullar og mjólkur, nema það hafi hina beztu
meðferð. Pað þarf að hafa góða hirðing, eigi það að geta
haldið sér óspilt. 2° Balakyn, það er höfuðstórt, oftar með
hörkusvip og kolótt i framan, i hálsstyttra lagi, bógaþykt,
bringan fremur stutt og útskotin aftast, bakið beint,
síð-urnar nokkuð niðursloppnar, i meðallagi vambsitt, það er
háfætt og oft refbeinótt og mjög kvikt í bragði. Pað má
feitlagið heita, oftar vel ullað og enda lagið til mjólkur.
3° Mýralcyn, það er höfuðstórt, hálslangt, bógaþunt,
bring-an löng og mjó, langhryggjað, þunnvaxið um kviðinn og
fremur lágfætt, það er bjartleitt, ullarstutt, daufgert á
svip-inn og i bragði, en seiglast furðanlega og þolir fremur
von-um óskynsamlega meðferð og slæma húsavist. Pað er lagið
’) Magnús Stephensen: Beretning om de vigtigste Husdyr i
Is-land (Yeterinair-Selskabets Skrifter I, 1808, bls. l’.l—162).
*) M. K. Undirvísun um þá íslenzku sauðfjárhirðing 1778. bls. 32.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
