Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Sauðfjárkyn
317
kunnugt um það. Líklega hafa hin 4 ensku lömb. sem
mælt var að hefðu ílutt fjárkláðann seinni til Islands, átt
að vera til kynbóta. tau áttu að fara að Hraungerði í 21.
viku sumars 1855 en voru skilin eftir um tima i Miðdal i
Mosfellssveit, sýktu féð þar, og þaðan breiddist að ætlun
manna kláðinn út um landið.1) Árið 1879 var samþykt á
aðalfundi Búnaðarfólags Suðurlands eftir uppástungu Geirs
Zoéga, að útvega 3 kindur af svarthöfðakyni frá Noregi,
hrút og tvær gimbrar og 1881 stakk sami maður upp á þvi
að flytja hingað svartkinnað fó frá Skotlandi, en tók þá
uppástungu aftur.2) Sveinn Sveinsson reit þá um
svart-höfðaféð i Noregi og lagði á móti að það væri flutt
hing-að,s) taldi það áhættu vegna sjúkdóma. er inn gætu fluzt
og efasamt, hvert gagn yrði að slikum kynbótatilraunum.
Sveinn var því altaf móthverfur, að útlendur fónaður væri
fluttur út hingað til kynbóta, þótti hinir íslenzku landöldu
kynstofnar liklegastir til framfara, ef þeir væru bættir. Jón
H. í^orbergsson hefir stungið unp á að flytja hingað
kyn-bótafé frá Skotlandi og Englandi, sórstaklega Leicester-fó
til þess að búa til bráðþroska holdafé, láta alt ganga með
dilkum og selja dilkana jafnóðum, en setja þá ekki á vetur.*)
Eins og fyr hefir verið getið hafa hinar helstu tilraunir
til kynbóta og kynbreytinga á 19. öld verið bygðar á
is-lenzkum kynstofnum og hafa þær sýnt, að langt má
kom-ast i framleiðslu ýmsra þarflegra eiginlegleika ef rétt er að
farið. Kynbætur á islenzku fó af innlendum stofni byrjuðu
seint á 18. öld. porður Thoroddsen (Thoroddi) (1736—1796)5)
var hinn fyrsti lærði búfræðingur á íslandi, og stundaði
nám i Svíariki, sem þá var einna fremst i
búfræðisvisind-um, hann fékst sérstaklega við fjárrækt og hvatti menn til
kynbóta Ut af skýrslum hans og tillögum spratt konungs-
l) Norðri V, 1857, bls. 43.
*) Skýrsla búnaðarféiags suðuramtsins 1878-80, bls. 27; 1880—
84, bls. 15.
3) ísafold VII, 1880, bls. 45-46.
*) J. H. f». Kynbætur sauðfjár 1915, bls. 102, 113-118.
5) Landfræðissaga íslands III, bls. 83—87.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
