Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
49
Ein gut frå Svartebrøta var jamt uppe der, og
so hugla han ei haugagjente. Han lét på fela der
upp under haugen, og gjenta dansa. Ho hadde endå
so lang ei rove. Det vart til det at guten fekk barn
med henne. Då vart han so rar av seg. Og ein dag
strauk han over åsen til Flatagro, derifrå til Rotn-
heim og so ut-etter dalen. Han var lenge «utanfor»
— på bygdo ved Branestraktine. Langt um lenge
kom han heim att, og tok seg ein tur upp til hau-
gen. Men han kom stur, og som det såg ut til,
tungsindig inn att. So reiste han ut på bygdane
att og kom aldri heim meir.
Far hans hadde ogso noko utestå-ande med ei
haugegjente, som jamt var nede i plassen hjå han.
Sjugurd Brøto høyrde ein gong eit barn gret so
heidsleg der uppe ved berget
Hugla — vart glad i.
Heidsleg — svert.
TIL UNGDOMENS PRIS
(Folkevise).
Å vil du hava me te å kvea
dæ ska e gjera mæ største glea
0’e*” ska kvea so vént for de
at du ska gløyme de sjøl 0” me.
Den fine guten som te me vanka
han gjenge alder or mine tanka.
O* om han reiste so lang ein veg
e skulde folgji han kort eit steg.
Du tenkji vel at det vil kji vara,
at du er gløymd om ein tvo — tri daga.
Du tenkji vel at & ha de gløymt,
e har de under mitt hjarta gjøymt.
4 — Hallingdal og Hallingen.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
