Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
179
No vart mannen meir enn ille ute. Det var synd um
kjæringi som skulde ligge her, og det til og med
jolenatti, men påbodet var so greitt, det var nok
ikkje noko å gjera med. Mannen gjekk og la seg.
Fyrst då det leid ut på natti vakna kjæringi, og då
ho kom seg so pass til samling og sans, krabba ho
seg upp i sengi.
IVAR SLÅTTO OG FANITULLEN
Då Ivar Slåtto i Ustedalen var gjætslegut og var
med bølingen uppe i fjellet, visste han ikkje av før
det kom ei huldregjente i grøn stakk, ven som ein
vårdag og alt anna vent, upp or ei tubbe. Ho spela
på fele og dansa rundt denne tubba. Ivar stod som
fjetra og såg på henne. Gong på gong, då slåtten
var ute, glei ho ned i tubba atter, men ho kom trast
upp att og tok til å spela ein ny slått. Til sist kom
ho ikkje upp att meir. Men då hadde Ivar Slåtto
lært Fanitullen av henne. Fanitullen er ein slått.
Tubbe — tue.
VOGGEVISE FRA HALLINGDAL
Å gifte se æ ei stor uro/
Bysse lulla/
Å alder har ein nottero/
Bysse lulla lull/
Bysse lulla lull/ Bysse lull
Å vogga tek te knirke å gå
Bysse lulla/ bysse lulla lull
Dæ ropa pappa i kor ei krå/
Bysse lulla lull/ Bysse lull/
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
