Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Reinert otworzył drzwi do kancelarji i popro-
sił obu pisarzy. Wtedy Nagel włożył czapkę i wy-
szedł, nie mówiąc słowa.
Jaki zły obrót przyjęła ta sprawa! Lepiej by-
łoby nie składać wizyty adwokatowi! Poszedł do
domu, zjadł śniadanie, przeczytał gazetę i pobawił
się z pieskiem Jakobsenem.
Po obiedzie, siedząc w swoim pokoju, zoba-
czył przez okno Minutę. Z dużym workiem na
plecach posuwał się wolno ciężką, kamienistą drogą.
Worek był napełniony węglem. Kaleka przychodził
z ulicy Nadbrzeżnej. Ciężar pochylał go ku ziemi,
szedł więc zgięty we dwoje, nie patrząc przed sie-
bie. Krzywe nogi wypowiadały mu prawie posłu-
szeństwo. Nagel pospieszył na jego spotkanie i za-
trzymał go przy gmachu poczty, gdzie Minuta zdjął
worek z pleców, aby trochę odetchnąć.
Obaj ukłonili się sobie jednakowo głęboko.
Minuta wyprostował się, a lewe jego ramię opadło
nizko. Nagel niespodziewanie pochwycił go za
to ramię i, trzymając je nerwowo, zawołał, silnie
podniecony:
— Czy rozpaplał już pan o pieniądzach,
które panu dałem? Czy wspomniał o tym komu-
kolwiek? Proszę mi zaraz odpowiedzieć!
Minuta odparł zmieszany: k
„ — Nie, nie mówiłem nikomu... Żywa dusza
nie wie...
— Muszę uprzedzić pana — ciągnął Nagel,
blady ze wzruszenia, że jeżeli pan kiedy powie ko-
mukolwiek o tych paru szylingach, zabiję pana!...
tak, zabiję! Przysięgam na Boga! Czy mnie pan
zrozumiał? | stryjowi swemu niech pan każe mil-
czeć!
Minuta skamieniał. Stał z otwartemi ustami
150
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
