Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VII. Øyi og vraket
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
42
mykje der var rom lor. Og denne gongen
kom han lett og heppe i land; for han var
betre kjend paa leidi no og hadde laga flo
ten betre.
Han hadde ottast for at der kunde koma
villdyr og draga av med matvarorne hans,
alt med han var burte. Men daa han korn
att, stod alt i god fred der det hadde stae.
Der sat berre eit lite dyr, mest som ein katt,
paa ei av kistorne. Det stirde paa han og
rømde ikkje; det var som det berre undra
seg paa kva han var for ein. Han tok ein
brødmole og kasta burt til dyret. Det aat
’n straks upp; so sat det stiflt att, liksom
det venta paa meir. Men han maatte veia
sparsam med maten sin her, og so rusla dyret
endeleg sin veg.
So tok han til aa byggja seg ei tjeld
bud. Han hogg til nokre staurar og støytte
dei ned i marki og la seglet yver. Der sette
han inn alt det av eigneluterne sine som ikkje
tolde regn eller sol. Rundt ikring sette han
kistor og kassor og anna som kunde staa ute.
Han laga seg ei god seng inni tjeldbudi og
sette nokre fjøler for inngangen, og daa han
la seg, tok han endaa tvo ladde pistolar og
ei ladd byrsa og la framfyre sengi.
— Sidan gjorde Robinson ei venda ut til
tjeld-bud, telt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
