Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXII. Eit nytt skipsvrak
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
133
hadde kome livande i land; men der var
ingen aa firma. Der var heller ikkje noko
menneskje aa sjaa utpaa vraket. Men kvar
hadde det daa vorte av dei? Hadde dei
vorte berga av eit anna skip? Det var
ikkje mykje trulegt. Nei, det trulegaste og
vissaste var at dei hadde gjenge i baa
tarne og freista aa berga seg og so reke
av utpaa havet eller kome burt i bylgje
brotet. Han var nær paa aa graata høgt
daa han tenkta paa det. Her hadde det vore
folk tett under land paa øyi hans, — kanskje
dei endaa var fraa hans eige heimland. Og
so skulde dei alle koma burt! »Aa gjev berre
tvo eller ein einaste hadde vorte berga og
hadde funne vegen til meg, so eg kunde fenge
ein felage, eit menneskje aa tala med!" ropa
han. Aldri fyrr, so lenge han hadde vore paa
øyi, hadde han lengta so hardt etter aa faa
raaka andre folk; aldri hadde han sakna dei
so såart eller vore so hugsjuk av at han
laut vera aaleine. Men lagnaden spurde ikkje
etter kva han ynskte, og han laut vera aaleine
som fyrr.
Ein gong han gjekk ned til strandi langt
sud paa øyi eit par dagar etter, fann han eit
lik som hadde drive i land. Det var ein
ung gut, var det likt til. Robinson fann nokre
mynter fraa Brasilia og ei tobakspipa i lum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
