Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXXI. Fangarne
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
214
nad for han som for ein -far so lenge dei
livde, sa dei.
Det er godt", sa skipperen. Eg skal
gaa og fortelja kva de hev sagt, og freista
aa faa landshovdingen til aa gaa med paa
dette".
So kom han attende til Robinson og sa
koss det hadde gjenge og kor klekte dei alle
hadde vore. Han torde tru for visst at dei
no var til aa lita paa, sa han.
Men Robinson kjende seg ikkje enno
heilt trygg. «Gakk enno ein gong attende",
sa han, og kaara ut fem av dei til aa vera
med og taka skipet. Dei maa daa tru at
me ikkje vantar folk fyrr; men tek me dei
alle med, so karm dei snart tru at me er i
naud for folk. Dei tvo andre i lauvhytta
og "dei fem i hola skal du segja at lands
hovdingen vil hava att til gidslar. Og du
karm laata so til at dei alle sju skal verta
hengde innpaa strandi, er so dei fem er
trulause paa nokor vis naar dei kjem ut til
skipet. "
Skipperen gjekk og sa som han var fyre
sagd. Dette lua fælt strengt, so dei skyna
at hovdingen tok det med aalvora. Men det
var ingi onnor furda, dei maatte gaa med
paa alt, og det stod no til gidslarne sjølv
laata so til, segja for visst, nforsikre", furda, raad,
utveg.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
