Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXXII. Robinson fer heim
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
228
innkomor. I dei siste 14’ aari hadde han
sta’e under tilsyn av riksstyret paa ei vis,
og det meste av innkomorne skulde gaa til eit
kloster so lenge, til eigarmannen kom att, eller
til det vart sannspurt at han var burte. Tvo
av sønerne til dei som fyrr hadde havt til
syn med garden livde enno og styrde med
dei pengarne som var uppsparde. Dei var
baae ærlege og skikkelege folk, sa skipperen,
so han trudde visst at dei vilde lata Robinson
faa sitt og hjelpa han til aa faa att sjølve
garden.
Daa Robinson hadde fenge greida paa
dette, skreiv han til ein kaupmann i Brasilia
— ein som skipperen var godt kjend med
— og fekk han til aa krevja inn det han
skulde hava. Med det same sende han brev
og prov som gav full vissa for at han
var til og var den rette Robinson.
Sju maanars tid etter fekk han ein stor
sum pengar fraa Brasilia og greid rekneskap for
alle innkomor av eigedomen. Han vart soleis
med ein gong ein velhalden mann. Han
løna den gamle skipperen godt for all den
hjelpi han hadde gjort han. So tok han
i vegen attende til England. Han hadde so
ofte vore uheppen paa sjøen at han helst
vilde taka landvegen denne gongen, gjenom
Spania og Frankrike. Men denne ferdi vart
heller ikkje so greid. Han og ferdafylgjet
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
