Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Velkoma til Ole Bull - Paul Botten-Hansen
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
350
Du spelar vel no, som du gjorde sist,
so ymse vi gret og 10,
og fela di har vel ’ki endaa mist
det gamle og kjende ljo?
Det vonde det feller som fyrr det faldt
og fær ingen siger full.
Naar strengen din talar, so tagnar alt,
og du er den gamle Bull.
Paul Botten-Hansen.
D’er vondt, nåar den skal døy, som var so gild
og endaa kunde mange storverk gjera.
D’er vondt, nåar ataat det han og var snill
og hjelp i naud so gjeme vilde vera.
D’er nok av skrap i alt det armodsrike,
um ikki dauden taka skal til slike.
D’er vondt, ja endaa meir en vondt det er,
at so i livet her det fram skal farast,
at burt det fell det beste mannaverd,
og stort skal døy og stakkarsdomen sparast.
Det er som laagt kom upp og haagt kom under.
Det er som nokot brast i livet sunder.
D’er vondt, det so skal syna seg at snu,
at d’er det veike tidt, som vinn det stei*ke.
D’er daa, du nøydest til paa Gud at tru,
som retta vil paa det, som gjeng aa tverke.
Du synest livet som eit vrak at driva,
nåar det skal døy, som nettupp burde liva.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
