Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Gamle Ueland
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
354
For dette vil den fylking, som du førde,
bli den, som styrer lengst i dette land;
for det vil elden, som i mangt du nørde,
bli den som vermer lengst den frosne mann.
D’er litit lag paa bøker fleir’ ell’ færre:
Moralen verdt til slutten rikets herre.
Um nytte for deg sjølv du aldri søkte,
i dine dagar var det likvel skikk,
at ingenting var rett, fyrr det seg krøkte.
Eg sagde so um denne politik:
»For kar som deg det høver bedst at truga.
Lat vesle prest paa revakløer smjuga«.
»Ja, ja«, du svarad’, »lat no dette staa!
I livsens lagnad veit eg meg at finna.
Eg bukkar meg for hovud ei at slaa,
og tapar fyrst, nåar eg paa slutt kann vinna.
Naar eg skal mala, maa eg kornet dryfta.
Eg gjeng ikring den stein, eg ei kann lyfta«.
Der var ei dubbeltegg i minste molen,
som losnad’ fraa din store tankering.
Me slog paa sleden, og me meinte folen,
og so paa traav me kjøyrde mangein sving.
Den norske bonden, der han sit paa krakken
gjeng med sit andre aasyn bak i nakken.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
