Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Vaarkjenning - Blomen min
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
378
Dei fjuka mot nord desse fuglepar,
som hav ei skilja.
Der i sumarsoli, som aldri glar,
dei elska vilja.
Det vaarar og vaarar og ut meg driv
til fram at vandre.
Eg lyt ut, eg lyt ut og skapa liv
som alt det andre.
Skal eg raudna av skam for gras og lauv,
eg sterke drengen?
5
Skal eg vera til spe for klo og klauv
og minste vengen?
Blomen min.
Der stod ein blom inn i hagen min,
so fagert han voks og grodde;
han hallad’ med hovud paa stylken sin,
og litirne lyste og glodde,
som ungdom og helse paa barnets kinn.
Men bladi hans bleiknad’ for meg ein dag,
fyrr vaksen han var og blømde;
eg vatnad’ og prøvad’ med alt det slag,
men livet fraa honom rømde:
dei visnad’ og visnad’ hans andlitsdrag.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
