Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
explicatur. Has autern voculas saepissime iuter se permutari
notissimum est.
C. 34 § 5. oi δέ . ■ . . άποροϊεν tiv χαιά χωρία έρημα, καί
μένοντες πολιορχοϊντυ &ν «λ.] Notiouem o b sidend i, iη
clilde ud i, quae verbo πολιορκεί* iuest, ab hoc loco alienissimam
esse facile apparet; uam ab Siciliensibus Tarenti morantibus
Atheuienses obsideri nou potuerunt. Kruegerus sententiae
quam verbis aptius commeatu iutercludi vertit,
Classe-nius uimia audacia ταλαιπωροϊντο coniecit. Fortasse Thucydides
ίχπολιορχόϊιιο scripsit, quod verbum VII, 14, 3 vim farne ad
deditionem cogendi habet ucque boc loco miuus aptum
est, nisi quod uon de deditione, sed de profectione agitur.
Certe post ltt. εσ praepositio ex facile intercidere potuit.
C. 38 § 4. vu(xg inr τονς πολλοί c ηεΐ&ων, τονς δέ τα τοιανια
μι,χανωμένονς χολάζων...., τοΊ ς δ’ αν ολίγον ς κτλ.] Optime WeillUS
(rev. de philol. II p. 92) iu Athenagorae oratione praeter
multitudinem et optimales uullum tertium civium geuus
commemorari potuisse perspicieus particula δέ deleta
iniiui-tivum χολάζειν de participio πεί&ων peudentem restituit;
fortasse tameu Thucydides τονσδε scripsit, quo verbo in duo,
ut in codicibus vulgo fit, diducto proximum fuit, ut participium
χολάζων faUo iuferretur. Eaudem medicinam loco qui est II, 44,1
(το δ’ εντνχές) adhibendam esse aute me (a. 1888) perspexerunt
Conradtius (aun. philol, nov. 1886 p. 41) et Pollius (ibid. 1887
p. 344), quorum tamen ille participium τραφέντες perperam
pro subiecto, non pro apposito subiecti habet.
C. 63 § 2. πρίς τίν πρώτον φόβον xal τψ προσδοκίαν] Melius
cod. Ε articulum τί,ν omittit, ut adiectivum πρώτον etiam ad
προσδοκίαν referri possit.
C. 65 > 3. χαι οϊ τε ViVι,ναϊιιι aua toj έξέβαινον .... ώς το
στρατάπεδον χατ αλ)/ψόμενοι κτλ.] Articulum το ex auctoritate
Laurentiani deleverim; neque enim eum satis tuetur locus
q. e. II, 81. 4, qui similis esse videtur: οντ έπέσχον το στρατάπεδον
χαταλαβεϊν, cuius plane alia ratio mihi esse videtur. Sive
enim articulum τί ad infinitivum rettuleris (cf. VII, 33, 3:
έπέσχον το έπιχειρεϊν; Soph. Phil. 881: έπίσχωμεν τί πλε’ιν) Sive
cum substantivo coniunxeris, ut infinitivus ipse a verbo
έπέσχον pendeat (cf. Xen. comm. III, 6, 10), haec senteutia
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
