Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Småsögndi frå Åḷ i Halliŋdaḷ, gamḷẹ Oḷa Sirẹ-gaḷo ni´-stuggu fœṛtaḷd´dẹ, optegnet av Edv. Römcke.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Då ’n [[** omvendt apostrof]] kåmm laus vaṛt ’n [[** omvendt apostrof]] no ęndå ve ękkja, å dai fḷuttę
dęrut te Nøbb’ęn [[** tone]] trast uti Fḷø, męn dę vaṛt kji noko bra mę dai,
anna ho sęttę te ut’åver [[** tone]] å tenę, ho.
„So va dę ain joḷęftan“, fœṛtaḷd’dę [[** tone]] ’n [[** omvendt apostrof]] us sjœḷv, — dę va
noko tå uss å’vate [[** tone]] hęr såm kjęndę ’n [[** omvendt apostrof]] ette ’n [[** omvendt apostrof]] haddę vøre i Lin;
me kommo ette iso, dę’mę [[** tone]] låg vęg’ęn [[** tone]] ne’unde dęr, åsso haddę mę
hœyṛtt jete, at skrai’e [[** tone]] hadde vøre hjå ’n [[** omvendt apostrof]] om joḷęftan, dę’mę [[** tone]] stroko
mę dęrupp’, [[** tone]] mę me kvildę, — „so va de ęndå kåme inn te ’n [[** omvendt apostrof]] ait
kvinnfœḷk dęr om dag’ęn [[** tone]] „Iŋęri pen’jęntę“, [[** tone]] dai kalla o, å haddę
joṛtt upp åt se i ain bęŋk å lagt se alt om kvęld’n. [[** tone]] So sto ’n [[** tone]]
dęr ve pais’e [[** tone]] å haddę kokt se noko kjøt i ai grytę, dę’mę [[** tone]] sto ’n [[** omvendt apostrof]]
mę ain mjœḷkębålle skuldę ha ni lite mjœḷk, då svalla dę bakom
ęn: „Nai, no jere du de alt’fœr [[** tone]] gøtt sø, Tostain“, sa dę. Såmm
ęn såg attom se, dęr såg ęn hailę stugu full mę slikę gubba mę
svęrę kjola å skjęrf, at hann truddę plęnnt dę ha vøre
storfręmmann såm voro vęntand åt Nęs i joḷo tå Riŋŋęrikji å or Krest’iān. [[** tone]]
Dę’mę [[** tone]] spuṛde ’n [[** omvendt apostrof]] dai, om dai drikkę ain dramm, han haddę ain
mętt fęmm’pela-buttel [[** tone]] standand på skå’pe. [[** tone]] „Takk, me sko ta us
sjœlvę“, sa dai; „męn me sko inkji noko vondt jera de, anna du
står ve di aiji paisstytte“. Ko lengji no han sto dęr, vist’ ’n [[** omvendt apostrof]] kji
so nœyę graię på, sjœḷ hęld, anna på di dę va kji mair ell so ’n [[** omvendt apostrof]]
va go te få kvaikt atti på pais’e, [[** tone]] so nemmę va vęrmenn ut’gangji, [[** tone]]
so ’n [[** omvendt apostrof]] ha nøk stae dęr ait noko bel; męn såmm ęn fękk i vęrme å
fękk sjå, koss dę sto-te, då haddę ’n [[** omvendt apostrof]] inkji att i grytunn, korkji
tå kjøt ęll sø, å fęmmpela-butteln sto tomm på skåpe. Øl’e [[** tone]] hann
haddę bryggja se te joḷ, ja dę va sonęr’ [[** tone]] de løggḷeast tå alt: mę di
’n [[** omvendt apostrof]] haddę kji bryggja mair ęll tå aitt kvaṛttell ęll fęmm sęttoŋŋ, åsso
hadd’ ’n [[** omvendt apostrof]] fått øl såm ette try’å [[** tone]] kvaṛttell ell [[** sic, burde vært ę?]] såm tå fęmtan sęttoŋŋ.
Såmm han kåmm åt kjęllaṛn, der hadd’ ’n [[** omvendt apostrof]] att’ę [[** tone]] try’å [[** tone]] skåḷi tå alt
sit øl. D’ ę nøkk tå dai såm kunnę fœṛtęḷ’ja [[** tone]] tå dessen uti Fḷø.
XIII.
Mea e vandra buṛt’ i Valdres på hand’ęl, [[** tone]] fœṛtaḷd’de [[** tone]] dai, at
dę va på ain gaḷ der fœḷk’e [[** tone]] måtte fløta ut kor joḷęfta. So va dę
ain joḷęfta, kåmm dę dęr ain fatigmann om dag’ęn [[** tone]] å ba om hus;
„me kunnę väl [[** tone]] kji bęrgę arę mę hus såm kji ha hus sjœḷvę“, svara
kjęringji kvast. Fatigmann va no kji vand ve bḷia bedd
väḷ’kåmmenn [[** tone]] koṛ ’n [[** omvendt apostrof]] kåmm, pḷęnt, å hann jikk kji mę desse, hann. Då
kjęringji såg dę, ga o se te fœṛtęl’ja [[** tone]] tå bådę aitt å anna, koss dę
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
