Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Merknad til „Selbygmålets lydlære“, av Marius Hægstad.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
der ikkje er meir av sovorne former. Allerhelst daa maalføret hev
slik tilhug til aa labialisera og tiljamna at det etter Larsens eigne
upplysningar i Norv. hev gjort bjalke til bælke [[** l-]] og verbet spjalka
til spœlke, [[** l- ; *er* disse ae eller oe? **]] flétta til flytt, [[** l-]] brjóstdúk til brustūk og simla (f. reinku)
til sumul. [[** l-]] Men paa dette grunnlag aa byggja upp eit anna
gamalnorsk trondermaal enn dei gamle trønder sjølv so klaart hev bygt
upp for oss i sine mange skrifter, vil etter min meining vera
faafengt.
Som ovanfor nemnt freistar Larsen ogso enno aa halda uppe
den gamle meining at former som huku, kuru, [[** k-cr.-t.]] snuru, som me finn
mange andre stader enn i Selbu, fyreset gamalnorske former hǫku,
tjǫru, snǫru.
Solenge me ikkje hadde greida paa det gamaltrøndske
maalføre, var denne synsmaaten rimeleg, for ingen vil vel neita, at t. d.
gnorsk hǫku maatte kunne verta nyn. huku. Men naar me no veit
at formi paa gamaltrøndsk ikkje var hǫku, men haku, synest det
meg uskynelegt at ein enno av formi huku kann draga den
slutning at ho maa koma av gnorsk hǫku. Millom det gamaltrøndske
haku og det nytrøndske huku kann der ha vore millomformer, men
i gamalnorsk tid hev ordet ikkje heitt hǫku der. Naar Larsen
freistar aa verna um denne meiningen (s. 156) med aa nemna former
som rœe [[** oe-makron]] (*raða) ofl. er ogso dette eit utrygt grunnlag, med di desse
ordi kann hava sitt upphav fraa gnorske (side-)former med œ,
soleis stœe (i gnorsk innstœða, nyisl. innstæða). Og endaa um me
gjeng ut fraa at dei hev havt a i gnorsk, kann ogso desse formerne
verta forklaara i trøndsk, soleis som Jørgen Reitan hev gjort det i
si utgreiding um Aalens maalføre [1], sid 26. Med utgang fraa ordet
tråᶅᶅrȯe [[** o-makron-overprikk]] (trollriða) skriv han: »Man kan tænke sig at udviklingen
er foregaat paa den maade at der av ord med palatal vokal i
første stavelse er dannet en gruppe med ø—u ved indflydelse av den
sidste labiale vokal, der havde overvægten. Ved analogi kan saa
denne gruppe have trukket de øvrige korte svage fem. med sig.
Hvor den intervokaliske kons. er guttural, blev saa assimilationen
ført videre til fuld udjevning paa u—u: vukku, sluggu [2]. Paa et
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
