Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Icelandic Reader
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
17. [[** dette er avsnitt 15 som følges av 14 altså stokket!! **]] Hákon konúngr kom til Frostaþíngs, ok var þar komit
allfjölmennt af bóndom. En er þíng var sett, þá talaði Hákon
konúngr, hefr þar fyrst, at þat var boð hans ok bœn við bœndr
ok búþegna, ríka ok úríka, ok þarmeð við alla alþýðo, únga
menn ok gamla, sælan ok vesælan, konur sem karla, at allir
menn skyldo kristnast láta, ok trúa á einn guð, Krist Maríoson,
en hafna blótum öllum ok heiðnom goðum, halda heilakt hinn
7da hvern dag við vinnom öllum, fasta ok hinn 7da hvern dag.
En Þegar [[** sic Þ **]] er konúngr hafði þetta uppborit fyrir alþýðo,
þá varð þegar kurr mikill, kurroðo bœndr um þat, er konúngr
vildi vinnur taka af þeim, ok segja at við þat mátti landit eigi
byggja; en verkalýðr ok þrælar kölluðu, at þeir mætti eigi vinna,
ef þeir skyldi eigi mat hafa: sögðo ok at þat var skaplöstr
Hákonar konúngs, sem föður hans ok þeirra frænda, at þeir
vâro illir af mat sínom, þótt þeir væri mildir af gulli.
Ásbjörn af Meðalhúsom or Gaulardal stóð upp, ok svarar
eyrindi konúngs ok mælti. Þat hugðo ver bœndr, Hákon
konúngr! segir hann, at þá er þú hafðir et fyrsta þíng haft her
í Þrándheimi, ok höfðom þik til konúngs tekit, ok þegit af þer
óðöl vár, at ver hefðim þá himin höndom tekit; en nú vitom
ver eigi hvârt heldr er, at ver mânom frelsi þegit hafa, eða
mantu nú láta þrælka oss af nýjo með undarligom hætti, at
ver munim hafna átrúnaði þeim, er feðr vârir hafa haft fyrir
oss, ok allt forellri, fyrst um brunaöld, en nú um haugsöld,
ok hafa þeir verit miklo göfgari en ver, ok hefir oss þó dugat
þessi átrúnaðr. Ver höfum lagt til yðar svâ mikla ástúð, at
ver höfom þik ráða látit með oss öllum lögum í landino ok
landsrètt. Nú er þat vili várr ok samþykki, bóndanna, at halda
þau lög, sem þú settir oss her á Frostaþíngi, ok ver játaðom
þer; viljom ver allir þer fylgja, ok þik til konúngs halda,
meðan einnhverr er lífs bóndanna þeirra, er her ero nú á
þíngino, ef þú, konúngr, vill nokkut hóf viðhafa, at beiða oss
þess eins, er ver megom veita þer, ok oss se eigi ógeranda.
En ef þer vilit þetta mál taka með svâ mikilli freko, at deila
afli ok ofríki við oss, þá höfum ver bœndr gert ráð vârt, at
skiljast allir við þik, ok taka oss annan höfðingja, þann er
oss haldi til þess, at ver munim í frelsi hafa þann átrúnað,
sem [ver viljom. Nú skaltu, konúngr, kjósa um kosti þessa,
áðr þíng se slitit.
At eyrindi þesso gerðo bœndr róm mikinn, ok segja at
þeir vilja svâ vera láta.
En er hljóð fèkkst, þá svarar Sigurðr jarl: Þat er vili
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
