Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Icelandic Reader
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
dvaldist þar um vetrinn ok um várit. En er sumraði dró hann
lið at ser, ok vâro þau orð á, at hann mundi fara með her
þann á hendr þrændom.
20. [[** dette er idag avsn 19 (kun første del)! **]] [Hákon konúngr var þá á skip kominn, ok hafði lið
mikit; þá koma hánom tíðindi sunnan or landi, þau at synir
Eiríks konúngs vâro komnir sunnan af Danmörk í Víkina; ok
þat fylgði, at þeir höfðo elt af skipom Tryggva konúng
Ólafsson austr við Sótanes; höfðo þeir þá víða herjat í Víkinni, ok
höfðo margir menn undir þá gengit. En er konúngr spurði
þessi tiðindi, þóttist hann liðs þurfa, sendi hann þá orð
Sigurði jarli, at koma til sín, ok svâ öðrum höfðíngjom, þeim er
hânom var liðs at van. Sigurðr jarl kom tíl Hákonar konúngs,
ok hafði allmikit lið; vâro þar þá allir Þrændir, þeir er um
vetrinn höfðo mest gengit at konúnginom, at pynda hann til
blóta; vâro þeir þá allir [í sætt teknir af fortölum Sigurðar
jarls.
Mannjafnaðr með konúngum.
Eysteinn konúngr ok Sigurðr konúngr fóro einn vetr báðir
at veizlom á Upplöndom, ok átti sín bú hvârr þeirra; en er
skamt var milli þeirra bœja, er konúngar skyldo veizlor taka,
þa gerðu menn þat ráð, at þeir skyldu báðir vera samt at
veizlonom, ok síno sinni at hvârs búum; vâro þeir fyrst báðer
samt at því búi, er Eysteinn konúngr átti. En of kveldit, er
menn tóku at drekka, þá var munngát ekki gott, ok vâro menn
hljóðer. Þá mælti Eysteinn konúngr: [Þó ero menn hljóðer!
hitt er ölsiðr meiri, at menn geri ser gleði; fám oss ölteiti
nökkura, man þá enn áreitast gaman manna. Sigurðr bróðir!
Þat mun öllum sœmst þykkja, at við hefim nökkurar
skemtunarrœður. Sigurðr konúngr svarar heldr stygt: ver þú svâ
málugr sem þú vill, en lát mik ná at þegja fyrir þer!
Eysteinn konúngr mælti: sá ölsiðr hefir opt verit, at menn
taka ser jafnaðarmenn, vil ek her svâ vera láta. Þá þagðe
Sigurðr konúngr.
Se ek, segir Eysteinn konúngr, at [ek verð at hefja þessa
teiti; mun ek taka þik, bróðer! til jafnaðarmanns mer: fœri
ek þat til, at jafnt nafn höfom við báðer, ok jafna eign, geri
ek ok engi mun ættar okkarrar eða uppfœzlu.
Þá svarar Sigurðr konúngr: mantu þat eigi, er ek braut
þik á bak, ef ek vilda, ok vartu vetri ellri!
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
