Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
5, 6 magis probo coni. Vadv. omnia obiecta quam non
abiecti.
6, 10 ego sponte, ut Madv., conieci M. Marcellus.
6, 8; v. ad I, 46, G.
6, llnotandum hospilio datae, ut dicitur dono datae.
6, 12 scr. sine commate Legati qui; v. ann. ad XXXVIII,
38, 8.
7, 6 comma post vidit ponendum; haec sententia: nulla
— signa epexegesis est superiorum: neutro inclinaret spes.
— Ibidem Livius, puto, ut incurrant, ita possint scripsit.
9, 2 scr. rediit, senatuque — vocato multis verbis
invectus (sine est) in praetorem; v. ann. ad XXI, 25, 9.
10, 13 scr. ex Ivreyss. coni. tlispanias; cfr. de iisdem
praetoribus eademque re 18, 6 et 7. Excidit s ante s, tum a
pro a scriptum.
10, l5comma post indictis tollcndum, ut haec: La ti n i s —
indictis iungantur cum abituros, non cum denuntiarunt.
11, 6 etsi defeudi scriptura cod. potest («medens ban
var legemsstaerk —»), suspicor tarnen excidisse tum inter -t et
ani- (>saa vel — som»).
11, 9 probabilis, opinor, lireyssigii coni. paretur;
praeee-dit vigeat, sequuntur haec praesentia: tribuatur —
ac-cidat — vereatur — conciliet — sint — possit —
egeat — possit — habeat — capiat — deficiat —
hauriat; accedit, quod hoc: quae longo tempore celt,
dictum est non de eo, quod tum solum fleret, sed quod semper.
12, 8 ego sponte coni. praeparasse ( = praeparatum
habere, quod Livius vix, ut Valilen coni., bis posuisset).
Praeparasse in praeparare facile abiit, praesertim sequeute
abs ti ne re .
12, 9 comma post capiat delendutn; v. ann. ad V, 40, 1.
13, 1 Livius, si ila, ut ex cod. editur, scripsit, Non —
cu-pidiusfsc.a me)credita, quia vera esse de inimico
cri-rniua volebam («onskede»), posuit volebam pro veilem
(cfr. ann. ad VIII, 19, 3); negat enim Eumenes cupidius se
cre-didisse; qui autem cupidius credit, vera esse de inimico
cri-mina (eliamsi vana aut cerle iucerlis iactata rumoribus sint)
vult; negat igitur Eumenes se vera esse de inimico criinina veile.
Atqui Eumenes non modo tarn magni animi non fuit, qui id nollet,
sed maxime voluit. Quare opinor, Livitim, ut debuit, illa: quia
vera esse de inimico crimina volebam (<• vilde■>) posu-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
