Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
causalem rationem, qua refertur non ud rem præsentem (v.
actionem anteactam) sed ad rem futuram, obtinendam v.
perficiendam; in qua indicanda frequcntior est sane præposilio ob,
contiguæ sed longe angustioris significationis, (addito vel non
addito Gerundivo: ob rem iudicandam pecuniam accipere (Cic.
Verr.), ob expellendum urbe Ciceronem — in adoptionem se dedit
P. Clodius (Suet. Tib. 2), brevius: ob præmium, mercedem,
suum emolumentum facere aliquid), rarior vero, ob multiplicem et
ita facile ambiguam significationem, præposilio pro. Ita ea
consilium significatur in Cic. off. 3, 5, 25: pro omnibus gentibus,
si fieri possit, conservandis aut iuuandis maximos labores
molesti-asque suscipere. Uterque supra explicatus præpositionis usus
in nostro loco fere eodem redit; posteriorem tamen (pro laude
sc. promovenda) veriorem puto. Maiorem dubitationem habet
merentis; crediderim tamen iure plerosque ita interpretari, ut
sit merens h. 1. idem ac bene (de me) merens-, quanquam talem
absolutum usum non manifesto demonstrant, quæ pro ea
interpretatione afferuntur exempla: Virg. Æn. 6,664 quique sui
memores alios fecere merendo et Prop. o (al. 4), II, 101 sim digna
merendo, cujus honoratis ossa ferantur equis; utroque enim loco
merendo simplicius ita intelligitur, ut sit idem ac meritis iu
universum. Sed nostro loco neque necesse erat bene adderetur
(et relatio: de me), et in mouumentis sepulcralibus, ubi
sæpis-sime legitur merens pro Adjectivo et variatur inter: merenti,
bene merenti (ex. gr. patrono suo\, bene de se merenti et bis
terve merentissimo, id vocabulum tali, ut videtur, absoluto sensu
ponitur. Quo sensu laus merentis dicatur, optime haud dubie
explicat alius Horatii locus Epp. 2, 1, 246 munera, quæ multa dantis
cum laude tulerunt dilecti tibi Virgilius Variusque poetæ, ubi
laus non, ut cuidam (Hulhio apud Olibar. I , p. 360) placuit,
est. quæ tribuitur Augusto ab illis, munera ejus accipieutibus,
sed publica hominum laus, munera illa in dignos collala
probantium; sic h. I. quoque de ea laude cogitandum, quæ vulgo
tribuitur ei, qui dignos beneficiis affecerit, quæ laus excitet ad
beneficia in alios quoque dignos conferenda (dum diverso eventu
deterrebitur). Praeterea observabo contra Orell. etiam in hoc
Horatii loco non idem esse ac quoque (iungit is: etiam me, ut
sil: me quoque)-, distinctionem edil. llentleianæ, ante etiam
interpungentis (locum ipsum non tetigit 11.), sane nou
necessariam, cui interpretationem, nescio unde arreptam, iu summa
unice veram, subdit Orellius: «etiam propterea, ut collaudetur
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
