Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Turi
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Turi 49
Han gikk som på livet, Tollef — vrangt var det
å holde kuveien, og snubiet gjorde han i vieris
og småkratt, og mangen svart stein og krøket
busk tok han for jentungen.
Han bråstanset og lydde, da han kom til myra,
det var mest som hørte han brek av sau?
Nu hørte han tydelig bæ — bæ — — og satt
ikke jentungen der og sov med «Blomma» på
fanget!
«Blomma» hadde skamfert det ene benet, og
Turi hadde båret henne så lenge hun var god
for — og så var hun sovnet der oppe i lyngen
med lamungen sin.
Den kvelden lå Randine og Tollef lenge og
samsnakket om det de så ofte hadde tenkt på
hver for sig, at de ikke var gode for å slippe Turi
fra sig — hun fikk bli deres egen lille jente —
og det gardjente til Bø!
Nu var det mest ikke så slemt lenger for han
Daniel om han skulde bli helt blind heller, nu
som han dagstøtt skulde ha jentungen om sig, og
nu blev han jo likesom bestefar han og på
en vis.
Ja, at Vårherre lager alle ting vel, det sa både
besta i koven og bestefar på Bø.
4 — Fra prestegård og lave stuer.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
