Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
O, lítt’ á hnífinn! hann fór skakkt; því sèrðu,
á baki Montags er hans slíður opið,
í hennar bijóst hann hefur geigað öfugt.
Frú K.:Ó, vei mèr! þessi kvala-sjón er klukka,
sem hringir mig til moldar, gamla konu!
(Montag og fleiri koma.)
Furst.: Sjá, sjá, þú Montag, árla ertu risinn,
en sèr þó son þinn fyrri fara’ í hvílu!
Mont.: Æ, herra kær, mín kona dó í nótt,
hún lèzt af harmi út úr Rómeós útlegð.
Er fleira böl að angra elli mína?
Furst.: Innsigla snöggvast æði þinna harma
unz auðnast oss að greiða þennan vafning,
svo vitum upphaf, rót og allan gang hans;
svo verð eg sjálfur hryggðar yðrar höfuð
og leiði yður beint að dyrum dauðans,
en meðan stöðvi biðlund yðar böl.
Fram, fram — með þá, sem þykja grunsamastir!
Lár.: Eg stend hèr fyrstur; eg, sem minnstu orka,
er fremst í grun, því bæði stund og staður
í gegn mèr vitna um þessi miklu morðverk.
Eg stend þá hèr, eins með sem mót mèr sjálfum
og tel mig bæði sýknan mann og sekan.
Furst: Svo seg oss fljótt hið sanna’ í þessu máli.
Lár.: Eg tala stuttort, þar eð styttra andrúms
eg spái mèr en sæmi mærð og mælgi.
Hinn myrti Rómeó var maður Júlíu,
hin myrta Júlía trúföst kona Rómeós;
eg gipti þau, og þeirra brúðkaupsdagur
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
