Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
VAKNARKIT GUÐBRANDS BISKUPS. 381
wel konng ocli Bisp hanns gotz men hannd sielff war kuitt och
fríj, lös och ledigh, alle dage der efftther, medtt denn schrifftt
och penitentz, som Bispen lagde paa hannomm; — dette war Pauell
Stijssonn hanns mening omm datt straff, paa danske, reffsiug paa
Jslandske. Det beklagede hannd for Konngenn, att her war
ingenn lijffs straff vdi Jslenndzk lou paa saaddann skamm och
groffue laster; derfor liuder dette Breff saa, att dett skall
straf-fuist efftther Recessen. Disligest er omm horsager och hordom,
der war vdi pauedommet alldre mere sagfalld ennd III mk., omm
det war jcke gifftth vden denn eine persone; men vare de baade
gifftt da skulde die giff’ue Bispen vi mk. Och omrn mannd
giörde denne hordom en ganng eller x ganng, da var alldre mere
sagfalldh. Men lijff’s straff’ eller refsing var alldrei. Der for var
dette mening pauell Stijssenns, hannumm tyckiss att j disse
Kircke lou her j lanndet var jngenn lijffs straff, huad groff last
°ch schamm ein hannd giörde. Och efftter di Konngenn hannd
haffde tagitt till sigh alltt det sagfalld, som Bispernne haffde, och
þá tók konúngr og biskup fé hans allt, en sjálfr var hann sýkn
saka og laus ailra mála jafnan siðan, þá er hann hafði tekið þá
skript af biskupi, er hann vildi á hann leggja. pannig var álit
Páls Stígssonar um það í Kristinrétti, er kallað er ustraff" á dönsku,
en refsíng á íslenzku. Hann bar sig því upp undan því við
konúng, að i íslenzkum lögum væri hvergi lögð dráps sekt við
slíkum stórglæpum; þess vegna stendr svo í bréfinu (r. tilsk.)
20. marz 1563, að glæpum þessum skuli refsað eptir resessinum.
Sama er að segja um hórdóm og hórsektir í pápisku; þá varðaði
einfaldr hórdómr Iii marlca, en tvöfaldr vi marka útlegð, er
Wskup átti’. Jafnt varðaði, hvort maðr braut um sinn, eðr
hann bryti tíu sinnum; en aldrei varðaði það lífláti eðr refsíng2.
Pyrir því leit Páll Stígsson svo á þetta mál, sem hann gjörði;
honum virtist, að enginn maðr gæti orðið dræpr dæmdr eptir
íslenzkum lögum, hversu mikinn glæp sem hann ynni, eðr
ódáða-verk. Honum virtist og, að með því að konúngr hefði nú tekið
’) Kristinr. Árna XVIII. kap.
) Her virðist, sem Guðbrandr álíti eigi aðra refsíng til vera en líflát, og
kemr það vel heim við það, er hann áðr segir og kennir.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
